Asturio, ziemio mych młodych lat,
Asturio, ziemio jedyna,
do mojej ziemi chcę wrócić wnet
i wrócę, jeśli nie zginę.
/Wrócę i wejdę na drzewo,
i zerwę kwiat pełen rosy,
i dam go mojej czarnulce,
aby go wpięła we włosy./bis
Asturio, ziemio mych młodych lat,
Asturio, ziemio mych marzeń,
o bracie, gdybyś ją znał,
rozumiałbyś, czemu płaczę.
/Wrócę, zobaczę Owiedo,
chwycę karabin i granat,
pójdę się bić za Asturię,
moją ojczyznę kochaną./bis [1], [2]
Patriotyczna piosenka Asturii, prowincji Hiszpanii, sławnej ze swych walk wolnościowych. Tutaj podczas strajków górników, lała się krew asturyjskiego ludu w starciach z policją, tutaj w 1934 r. i później w 1963 r. działali słynni „dynamiteros”, używając dynamitu w walce partyzanckiej. Tutaj od 1934 r. rozbrzmiewał głos Passionarii (Dolores Ibarruri) nawołujący do walki o sprawiedliwość.
Ostatnia strofa pieśni, dodana w 1937 r. nawiązuje do straty miasta Oviedo – w czasie walk z faszyzmem[2].