Scenarzysta, satyryk, poeta i prozaik, autor tekstów piosenek. Absolwent Wydziału Elektrycznego Politechniki Warszawskiej. W 1953 r., jeszcze w czasie studiów, debiutował jako satyryk w tygodniku „Szpilki”. Później pisał m.in. dla „Nowej Kultury”, „Świata”, „Życia Literackiego” oraz w latach 1989–1990, podczas pobytu na stypendium Fundacji Kościuszkowskiej, do nowojorskiego „Nowego Dziennika”. Współpracował z kabaretami: Stodoła, Wagabunda, Dudek, Szpak, Owca. W latach 1956–1959 pracował w wyuczonym zawodzie w laboratorium wysokich napięć, a od 1960 do 1966 r. w Redakcji Programów Rozrywkowych TVP. W 1971 r. wydał książkę pt. „Opowiadania o miłości”.
Jest autorem scenariuszy filmów muzycznych, m.in. Jak powstali 
Skaldowie (reż. S. Kokesz); filmów fabularnych Gra (reż. Jerzy Kawalerowicz) i Niebieskie jak Morze Czarne (reż. Jerzy Ziarnik); etiudy musicalowej O zachowaniu się przy stole (muz. 
Włodzimierz Korcz, Czesław Majewski); groteski Miłość na budowie zleconej; musicalu dla dzieci Tytus, Romek i Atomek według komiksu Henryka Chmielewskiego (współautor A. Amarylis, muz. Romuald Żyliński, Z. Maj); około pięciuset tekstów piosenek kabaretowych i estradowych, m.in. dla Andrzeja Dąbrowskiego, Anny Jantar, Marii Koterbskiej, Haliny Kunickiej, Jerzego Połomskiego, Sławy Przybylskiej, Hanny Rek, Maryli Rodowicz, Reny Rolskiej, Ady Rusowicz, Ireny Santor, Ludwika Sempolińskiego, Skaldów, Zdzisławy Sośnickiej, Karin Stanek. Jest bohaterem hasła w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 5 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego).
Jest laureatem:
— I nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’65 za utwór Powracająca melodyjka,
— wyróżnienia na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’69 za kompozycję Mówiły mu,
— I nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’72 za Do zakochania jeden krok,
— III nagrody na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’73 za Bo z dziewczynami,
— nagrody Wojewody miasta Opola na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’74 za Niewczesną miłość[1].