Saksofonista tenorowy, organista, kompozytor i aranżer. W piątym roku życia rozpoczął naukę gry na skrzypcach. Uczęszczał do Liceum Muzycznego w Bielsku-Białej i Katowicach. Ukończył Średnią Szkołę Muzyczną w Łodzi. W 1962 r. przez kilka tygodni współpracował z zespołem 
Niebiesko-Czarni. W latach 1962–1965 związany był z grupą Czerwono-Czarni, początkowo jako instrumentalista i kompozytor, później jako kierownik muzyczny. Dokonał z nią licznych nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia oraz płytowych. Koncertował w kraju (nagroda zespołowa na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’63, I nagroda w kategorii piosenek rozrywkowych za utwór pt. Nie wiem, czy to warto na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’65), a także w ośrodkach polonijnych USA.
Po odejściu z zespołu komponował muzykę teatralną, m.in. do programu Bujajmy wśród gwiazd dla Teatru Syrena w Warszawie. W marcu 1965 r. został saksofonistą i kierownikiem muzycznym Tajfunów. Z muzyków tego zespołu utworzył własną grupę Bizony, która z solistą 
Stanem Borysem zadebiutowała w marcu 1968 r. w Telewizyjnej Giełdzie Piosenki. Koncertował z nią w kraju i za granicą. Od 1971 r. mieszka w Szwecji.
Był nauczycielem muzyki, organizatorem koncertów. Współpracuje przy nagraniach i na estradzie z zespołami szwedzkimi oraz muzykami polskimi mieszkającymi w Szwecji, m.in. z Andrzejem Ibkiem, Januszem Hryniewiczem, Andrzejem Nebeskim. Prowadzi także własne studio nagrań. W latach 1986–1987 uczestniczył w koncertach Old Rock Meeting.
Jest kompozytorem ilustracji muzycznych oraz piosenek z repertuaru Stana Borysa, Macieja Kossowskiego, Haliny Kunickiej, Czesława Niemena, Katarzyny Sobczyk, Karin Stanek, Zdzisławy Sośnickiej[1].