Wariant 1
Błogosław Matko naszej biednej ziemi,
Tej przebogatej w nieszczęścia i łzy,
O, chroń jej dzieci idąc razem z nimi
Przez wichry, burze i przez ciemne mgły!
Błogosław cichej pracy nad ugorem,
By go nie zabrał obcy, wrogi lud,
Nad naszą chatą i tym czarnym borem
Wyciągnij ręce, a zmaleje trud!
Niech ci, co ciszy, ukojenia pragną,
Zobaczą innych, lepszych czasów blask,
Niech nigdy burze czoła ich nie nagną,
Królowo święta, Rozdawczyni łask!
Błogosław mężów, którzy silnie bronią
Ojczystej wiary i ojczystych słów.
Co wśród nieszczęścia zwątpień łez nie ronią,
A gdy upadną, powstawają znów.
Błogosław dalej i te łany żytnie,
Mogiły, sioła, cały polski kraj,
Niech w wszystkich naszych strzechach znów zakwitnie
Ten stary, cudny, wielki ojców Maj!
Błogosław cichej pracy nad ugorem,
By go nie zabrał obcy, wrogi lud,
Nad naszą chatą i tym czarnym borem
Wyciągnij ręce, a zmaleje trud! [1]
Wariant 2
Błogosław Matko naszej polskiej ziemi,
Tej przebogatej w nieszczęścia i łzy,
Ochroń jej dzieci idąc razem z niemi
Przez wichry, burze i przez ciemne mgły!
Błogosław cichej pracy nad ugorem,
By go nie zabrał obcy, wrogi lud,
Nad naszą chatką i tym czarnym borem
Wyciągnij ręce, a zmaleje trud!
Niech ci, co ciszy, ukojenia pragną,
Zobaczą innych, lepszych czasów brzask,
Niech nigdy burze czoła ich nie nagną,
Królowo święta, rozdawczyni łask!
Błogosław mężów, którzy silnie bronią
Ojczystej wiary i ojczystych słów.
Co wśród nieszczęścia zwątpień łez nie ronią,
A gdy upadną, powstawają znów.
Błogosław dalej i te łany żytnie,
Mogiły, sioła, cały polski kraj!
Niech w wszystkich naszych sercach znów zakwitnie
Ten stary, cudny, wielkich ojców maj! [2]