Publikacja powstała dzięki wsparciu finansowemu Rady Polonii Amerykańskiej. Autor przygotował specjalny wstęp pt. „Pieśń ludowa w Polsce”, w którym podał jej najważniejsze cechy zewnętrzne, zwrócił uwagę na artyzm, dokonał odpowiedniej klasyfikacji utworów, wskazał na związek z historią i kulturą narodu, a także uwypuklił zagraniczne zapożyczenia. Obok obszernego wstępu, Jan Stanisław Bystroń załączył do śpiewnika obszerną bibliografię piśmiennictwa związanego z pieśnią ludową. Spis obejmuje wybór materiałów, z których korzystał w trakcie badań.
Selekcja oraz dobór tekstów w publikacji przeciwstawiła się ówczesnemu zwyczajowi zamieszczania w wydawnictwach z pieśniami tekstów najbardziej odpowiadających literackim gustom publiczności. Efektem takich manipulacji były śpiewniki ze sztucznie zrekonstruowanym, zmienionym, upiększonym repertuarem, który nie oddawał prawdziwych cech utworów ludowych. „Polska pieśń ludowa : wybór” to publikacja obejmująca charakterystyczne walory twórczości ludu, bez ingerencji, opuszczeń bądź uzupełnień. Każdy tekst został określony terytorialnie, a obszerny komentarz obejmuje informacje związane z genezą danego dzieła, jego pierwowzorem oraz prawdopodobną wędrówką.
Układ pieśni:
– Pieśni obrzędowe – obejmują tematykę związaną z tradycją i kulturą ludu np. utwory weselne, oczepinowe, pogrzebowe, odpustowe, świąteczne – 50 tekstów;
– Pieśni powszechne – takie dzieła mogą być śpiewane wszędzie, przez każdego, bez względu na czas – 36 tekstów;
– Pieśni zawodowe – ściśle łączą się z grupą społeczną wykonującą konkretny zawód np. pieśni górników, pasterzy, rolników – 16 tekstów.