Aktorka i piosenkarka, także kompozytorka. Uczyła się śpiewu w Średniej Szkole Muzycznej w Katowicach. Absolwentka Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Debiutowała w roli śpiewającej aktorki w spektaklu dyplomowym pt. Czuła struna (reż. Aleksander Bardini) w 1963 r. W tym samym roku zadebiutowała w filmie I gramy dla was co dzień (reż. Stanisław Kokesz). Dokonała także pierwszych nagrań dla Polskiego Radia. Na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’64 wyśpiewała piosence pt. Intymny świat III nagrodę, a rok później w duecie z Bohdanem Łazuką II nagrodę piosence W siną dal. W 1965 r. wystąpiła w programie polskim w paryskiej Olympii. Śpiewała piosenki francuskie w programie TV Muzyka lekka, łatwa i przyjemna.

Brała udział w telewizyjnych programach muzycznych, m.in. w cyklu Z kobietą w tytule, których tematem były piosenki Georga Gershwina, zespołu The Beatles, Bertolda Brechta, Freda Buscaglione: Lorelai i inne, Brunetka i inne (reż. Barbara Borys-Damięcka), Ona i inne, Barbara i inne, Teresa i inne (reż. Olga Lipińska); w cyklu Gallux Show (reż. Olga Lipińska), w widowisku muzycznym Klimakterium… i już (reż Cezary Domagała) oraz we własnych programach: Podróż sentymentalna, Godzina z Igą Cembrzyńską (reż. Barbara Borys-Damięcka), Szalona szansonistka (reż. E. Protakiewicz), Iga Cembrzyńka – recital (reż. B. Sałacka), a także Jedzcie stokrotki (Jeremi Przybora i Jerzy Wasowski), Apetyt na czereśnie (Agnieszka Osiecka).

Z własnymi recitalami, na które składała się klasyka rozrywkowa i musicalowa, polskie pieśni ludowe, utwory własne oraz piosenki pisane specjalnie dla niej, koncertowała także w ZSRR, ośrodkach polonijnych USA i Kanady. Zagrała ponad 40 ról w spektaklach teatralnych i TV, m.in.: Wesele (Zosia), Śpiąca królewna (Elżbieta), Pastorałka (Anioł), Król Włóczęgów (Katarzyna), Niemcy (Erika), Kuchnia (Monika), Opera za trzy grosze (Jenny), Skrzypek na dachu (Golda), Mieszczanin szlachcicem (Dorymena), Czajka (Paulina), oraz w filmach fabularnych, telewizyjnych i serialach. Jest współautorką scenariusza filmu Pies (reż. Janusz Kondratiuk), muzyki do filmu Mleczna droga (reż. Andrzej Kondratiuk).

Jest laureatką:

— Srebrnej Maski w plebiscycie na najpopularniejszą aktorkę TV w latach 1965–1966,

— nagrody specjalnej na Festiwalu Jednego Aktora we Wrocławiu w 1973 r. (za monodram Dialog z sumieniem z własną muzyką do wierszy Mariny Cwietajewej, z udziałem zespołu jazzowego Sesja 72, zaprezentowany także na Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym Jazz Jamboree ’73),

— Złotego Ekranu magazynu filmowego „Ekran” w 1983 r. i 1989 r.,

— Nagrody Artystycznej Polskiej Estrady Prometeusz ’95.

Jest bohaterką hasła w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 9 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego) oraz książki Barbary Rybałtowskiej pt. Iga Cembrzyńska sama i w duecie, wydanej w 1997 r^[1].