Kompozytor, aranżer, pianista, także pedagog i autor podręczników muzycznych. Absolwent Wydziału Teorii i Kompozycji Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie. Był kierownikiem muzycznym kabaretu studenckiego Stodoła w Warszawie (1961–1966), zespołu 
Ali-Babki (1964 r.) i Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego Granica (1966–1970). Współpracował jako autor audycji dydaktycznych i popularyzatorskich z Redakcją Muzyki dla Dzieci Polskiego Radia. Wykładał aranżację w Akademii Muzycznej w Warszawie i przedmioty muzyczne w Instytucie Wychowania Muzycznego Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach.
Od 1980 r. jest redaktorem czasopisma „Wychowanie Muzyczne w Szkole”. Jest autorem pierwszego w Polsce podręcznika aranżacji muzyki rozrywkowej pt. Aranżacja, wydanego w 1970 r. i 1995 r.; programów nauczania i materiałów metodycznych dla szkół muzycznych i baletowych; podręczników Nauczyciel i twórczość muzyczna uczniów, Zabawy z echem, Grająca klawiatura.
Jest kompozytorem utworów symfonicznych, kameralnych i baletowych; muzyki do widowisk lalkowych Hokus-pokus (libr. 
Jerzy Litwiniuk), Przygody Fipcia Fatałaszka (libr. A. Świrczyńska), O Jaśku Wędrowniczku według Marii Konopnickiej; obrazków scenicznych; piosenek solowych i chóralnych dla przedszkoli, szkół podstawowych i szkół muzycznych.
Zbigniew Ciechan jest laureatem:
— nagród i wyróżnień Polskiego Radia w przeglądach twórczości dla dzieci w 1963, 1965, 1971 i 1973 r.,
— nagrody specjalnej na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’64 za utwór Idzie świt,
— Srebrnego Pierścienia na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej Kołobrzeg ’71,
— nagrody Związku Kompozytorów Polskich w 1977 r.,
— nagrody Prezesa Rady Ministrów w 1983 r. za całokształt twórczości dla dzieci i młodzieży[1].