Cztery wrony rządkiem
po śniegu biegały.
Wrony były czarne,
śnieg jak zawsze biały.
/Mają bose nóżki,
a śnieg zimny bardzo.
Czy te czarne wrony
na śniegu nie marzną?/bis
I tak stroszą skrzydła,
tylko chodzą, chodzą
nie jeżdżą na łyżwach.
Nie jeżdżą na sankach,
/stroszą czarne piórka,
najczarniejsze chyba,
a śnieg taki biały,
jak śnieg tylko bywa./bis [1]
Propozycja zabawy:
Dzieci ustawiają się w rzędach po czworo (jedno za drugim) i zajmują całą przestrzeń sali. Podczas pierwszej zwrotki piosenki dzieci w czteroosobowych wężykach biegają w różnych kierunkach sali. Z chwilą rozpoczęcia II części piosenki (takty 5–8) wiążą kółka po czworo i obracają się podskokami w prawą stronę, a następnie w lewą. Zmiana kierunku następuje po ośmiu podskokach.
Przy powtórzeniu drugiej części piosenki dzieci w kółkach zatrzymują się, rozłączają ręce i w rytmie ćwierćnut akompaniują w następujący sposób: jedno uderzenie dłońmi o uda, jedno klaśnięcie w ręce, dwa klaśnięcia w ręce kolegów stojących obok w kółeczku.
Powyższy układ mieści się w jednym takcie piosenki i powtarza się cztery razy.
Podczas drugiej zwrotki dzieci ponownie ustawiają się w rzędach i chodzą w różne strony sali unosząc wysoko kolana i naśladując rękami ruchy skrzydeł.
Drugą część piosenki wykonują tak samo jak za pierwszym razem.
Jeśli schemat ruchowy do klaskania w drugiej części piosenki będzie za trudny dla dzieci, może być zastąpiony miarowym klaskaniem[1].