Pisarka, satyryk, autorka tekstów piosenek. Studiowała na Wydziale Dziennikarstwa oraz Filologii Angielskiej Uniwersytetu Warszawskiego. W 1960 r. zaczęła współpracę z audycją Radio-Reklama w Programie I Polskiego Radia. Zadebiutowała jako autorka sloganem Jeśli chcesz mieć radio, to sobie kup. Pierwszy tekst, piosenki 
Kochać można byle jak, napisała w 1965 r. do muzyki 
Wojciecha Karolaka (prywatnie jej mąż). Później powstawały także do muzyki Zbigniewa Jaremki, Henryka Majewskiego, Zbigniewa Namysłowskiego i Wroblewski_Jan. Od 1966 r. związana była z Polskim Radiem, z Programem III i Programem I. Pisała teksty satyryczne do Ilustrowanego Tygodnika Rozrywkowego, Ilustrowanego Magazynu Autorów, 60 minut na godzinę i Powtórki z rozrywki. Współpracowała także z krajową i zagraniczną prasą satyryczną. Jest autorką satyrycznych minisłuchowisk, m.in. Na wyspach Hula Gula, Z wizytą u Kazia, Marie jego życia, Serwus jestem nerwus, książek Na wyspach Hula Gula, Dziewczyny na ścianę i na życie, Pytania tendencyjne i jeszcze jedno, Dzień dobry, jestem z kobry – czyli jak stracić przyjaciół w pół minuty i inne antyporady; sztuk Kwadrat, Roxy, Włącz kolor, Żona pana ministra; scenariuszy programów telewizyjnych, słuchowisk radiowych, skeczy i monologów. Przez wiele lat była jedną z komentatorek w programie satyrycznym Szkło kontaktowe w TVN24.
Jest laureatką nagrody Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji w 1971 r. i Złotego Mikrofonu w 1975 r. W 2009 otrzymała Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2011 roku została nominowana w studenckim plebiscycie MediaTory w kategorii AkumulaTOR[1],[2],[3].