 Nazwisko, imię Dan, Władysław (pseudonim) Dan-Daniłowski, Władysław (pseudonim) Dana, Walter (pseudonim) Daniłowski, Władysław (właściwie) Data urodzenia 26 kwietnia 1902 Miejsce urodzenia Warszawa Data śmierci 4 marca 2000 Miejsce śmierci Miami Beach na Forydzie, USA | Biografia Pianista, śpiewak i kompozytor. Syn poety i powieściopisarza Gustawa Daniłowskiego[1]. Od 1912 r. uczył się w Gimnazjum Realnym przy ul. Krupniczej w Krakowie, jednocześnie kontynuował naukę muzyki. Po wybuchu I wojny światowej przeniósł się do Warszawy. Tu rozpoczął poważne studia u Henryka Melcera (1914 r.). W 1920 r. uzyskał maturę w gimnazjum Mikołaja Reja w Warszawie, następnie zaciągnął się do 7 pułku ułanów. Po skończonej wojnie polsko-sowieckiej zdał egzaminy na wydział prawa Uniwersytetu Warszawskiego oraz do Państwowego Konserwatorium Muzycznego. W Konserwatorium studiował m.in. ponownie u Henryka Melcera (grę fortepianową) oraz u Piotra Rytla (kompozycję i teorię muzyki). Ochotniczo walczył w III powstaniu śląskim (1921 r.). Po powrocie do Konserwatorium został wybrany prezesem Bratniej Pomocy Studentów; założył w tym czasie swój pierwszy salonowy zespół muzyczny, z którym występował na balach w Resursie Obywatelskiej. Po skończonych studiach prawniczych otrzymał posadę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Jednocześnie zadebiutował (pod pseudonimem Dan) jako kompozytor – w maju 1926 r. w teatrze „Qui pro Quo” w rewii Rączka w rączkę zostały wykonane trzy jego kompozycje: Gwiazda filmowa i Trzech Muszkieterów interpretowana przez Hankę Ordonównę oraz Latarnik, zaśpiewany przez Mariana Wawrzkowicza. Od jesieni 1926 r. kompozytor związał się kontraktem z „Qui pro Quo”; dostarczał piosenek i kompozycji ilustracyjnych do kolejnych rewii tego teatru (piosenki z tego pierwszego okresu – Globtrotterka, Córa marnotrawna, awangardowe Serce maszyny – wykonywali m.in. Helena Buczyńska, Kazimierz Krukowski, Mira Zimińska). Władysław Daniłowski został także stałym akompaniatorem Hanki Ordonówny. W 1927 r. przyjęto go w skład członków Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych (w późniejszym czasie zasiadał we władzach tego stowarzyszenia, w latach 1932–1935 był członkiem zarządu i sądu koleżeńskiego; w 1997 r. przyznano mu medal ZAiKS-u). W 1927 r. uzyskał stypendium Ministerstwa Spraw Zagranicznych i wyjechał na dłuższy czas do Francji. Ukończył tam uzupełniające studia muzyczne, należał do działającego w Paryżu Stowarzyszenia Młodych Polskich Muzyków, zorganizowanego przez Piotra Perkowskiego, Henryka Sztompkę, Wacława Niemczyka i innych[2]. Odbył również praktykę konsularną w polskiej ambasadzie w Paryżu. W 1928 r. powrócił do kraju[1]. Rozpoczął pracę w Wydziale Prasy i Propagandy Ministerstwa Spraw Zagranicznych (1928 r.). W tym czasie postanowił założyć chór wzorowany na zagranicznych zespołach wokalnych (tzw. „revellersach”), jakie miał okazję słyszeć podczas pobytu za granicą. Na początku 1929 r. skompletował zespół i rozpoczął próby[2] – założył Chór Dana, który prowadził do 1939 r[1]. Chór Dana oficjalnie zadebiutował 18 maja 1929 r. na scenie „Qui pro Quo” i odniósł wielki sukces. W 1930 r. Daniłowski skomponował muzykę do jednego z pierwszych polskich filmów dźwiękowych – Dziesięciu z Pawiaka. Piosenka z tego filmu – Flisacy – stała się jedną z najsłynniejszych polskich kompozycji muzyki lekkiej okresu dwudziestolecia międzywojennego. Innym, równie wielkim przebojem stało się tango Co nam zostało z tych lat, skomponowane jesienią 1930 r. Pierwsza połowa lat trzydziestych była najlepszym okresem w twórczości kompozytorskiej Daniłowskiego przed II wojną światową; napisał wówczas kolejną doskonałą piosenkę – Pokoik na Hożej[2]. Rok 1931 to okres współpracy kompozytora z teatrem „Banda” i kolejny sukces kompozytorski – wysokich lotów piosenka Melodia, napisana do filmu pt. Biała trucizna. W „Bandzie” Władysław Daniłowski był również akompaniatorem artystów na zmianę z Bronisławem Gimplem. W 1932 r. powstała muzyka do kolejnych filmów: Stu metrów miłości i Prokurator Alicji Horn, w 1933 – do 12 krzeseł (z tego filmu pochodzi piosenka Może kiedyś innym razem). Później napisał także muzykę do filmu Ja tu rządzę i przebojowej komedii Wacuś. W 1933 r. zaczął komponować piosenki dla teatru „Rex”. Nawiązał współpracę z Polskim Radiem jako kompozytor i kierownik Chóru Dana. Ze swym zespołem odbył szereg tornée zagranicznych; podczas jednego z wyjazdów do USA napisał szlagierową piosenkę Kochana, która stała się szybko czołowym utworem w repertuarze Mieczysława Fogga i wielkim przebojem. Podczas objazdu po Rosji powodzeniem cieszyło się sentymentalne tango Myśl o mnie (w języku rosyjskim: Pomni obo mnie). O partyturę innej z piosenek Władysława Daniłowskiego – Idzie od ołtarza, z oryginalnym, własnym motywem góralskim, poprosił Karol Szymanowski. W kwietniu 1939 r. Władysławowi Daniłowskiemu powierzono stanowisko szefa Działu Muzyki Lekkiej Polskiego Radia, tuż przed wybuchem wojny objął także dyrekcję teatru „Tip – top” (sierpień 1939 r.). 7 września 1939 r. opuścił Warszawę, przedostał się do Rumunii a potem do Włoch. Podpisał kontrakt z rzymską wytwórnią filmową „Cine Cita” i skomponował muzykę oraz piosenki do filmu Tutto per la donna, został również członkiem włoskiego związku kompozytorów. 4 marca 1940 r. dotarł do USA. Rozpoczął pracę w rozgłośni radiowej[2], gdzie reaktywował Chór Dana jako Dana Ensemble w polsko-amerykańskim składzie: Władysław Dan, Stanisław Jaworski, Allen Miller, Allan Werner[1]. Został również kierownikiem artystycznym wytwórni płyt, której celem miało być rozbudzanie patriotyzmu wśród Polonii amerykańskiej – „Harmonia Records”. Opracował album muzyki polskiej, do którego utwory nagrał brat Jana Kiepury – Władysław (Ladis). Wkrótce także nowy Chór Dana zaczął realizować nagrania płytowe dla „Harmonii Records”, jak również dla RCA Victor. Daniłowski związał się następnie z rozgłośnią WHOM, gdzie brał udział w polskich audycjach. Po wybuchu wojny japońsko-amerykańskiej w grudniu 1941 r., Chór Dana uległ rozwiązaniu. Na początku 1942 r. Władysław Daniłowski przeniósł się do Detroit, gdzie został kierownikiem polskojęzycznych audycji radiowych „Echa Warszawy”[2]. Od 1946 r. do 1958 r. zarządzał własną wytwórnią płytową Dana Record, które wydało płyty z jego nagraniami (CD Dana Daniłowski: Music of the Heart 1992 r., CD The Best of the Best: Chór Dana 1993 r., CD Golden Melodies by Władysław Daniłowski 1993 r.)[1]. Angażował do nagrań najlepszych artystów i orkiestry działające wśród Polonii, jak również popularnych wykonawców amerykańskich. W 1966 r. przeniósł się na stałe do Miami Beach na Florydzie. Założył tam nowe wydawnictwo – Dana Publishing Company[2], nakładem którego ukazały się drukiem jego wspomnienia pt. Oj, dana, dana!... : cztery pokolenia[1]. W późniejszym okresie zajął się wyłącznie komponowaniem[2]. W jego dorobku znajdują się piosenki m.in. dla Adama Astona, Chóru Dana, Mieczysława Fogga, Terné_Zofia, Miry Zimińskiej. Skomponował również muzykę do kilkunastu filmów fabularnych[1]. 6 czerwca 1997 r. odbył się uroczysty jubileusz 95-lecia jego urodzin, zorganizowany przez Kongres Polonii Amerykańskiej[3]. Grafika i rękopisy    Klepsydra informująca o śmierci Władysława Daniłowskiego. | Autor słów do utworów Oj, niedobrze
Kompozytor muzyki do utworów Barbara
Bo szczęściu melodii nie trzeba
Chodź kolego na jednego
Co nam zostało z tych lat
pokaż wszystkie Członek zespołów Chór Dana
Powiązane publikacje (autorstwo) Wiehler Zygmunt, Krystian Wiktor, Dan Władysław, Nel Jerzy, Eiger Władysław, Argentyna : foxtrot, Kompania ma być murowana! : 6/8 foxtrot, Warszawa, 1932
Dan Władysław, Oldlen, Co nam zostało z tych lat... : tango sentymentalne w wykonaniu chóru Dana w Teatrze Qui Pro Quo, Warszawa, Gustaw Gebethner i Robert Wolff, 1930
Daniłowski Władysław, Oldlen, Co nam zostało z tych lat... : tango sentymentalne w wykonaniu chóru Dana w Teatrze Qui Pro Quo, Warszawa, Gustaw Gebethner i Robert Wolff, 1931
Dana Władysław, Oldlen, Co nam zostało z tych lat… : tango sentymentalne, Warszawa, Ignacy Rzepecki
pokaż wszystkie Dan Władysław, Nel Jerzy, M. H., Czy przyjdzie? : tango, Warszawa, Leon Idzikowski, 1932
Dana Władysław, Włast Andrzej, Dla Pani wszystko : fox-trot, Warszawa, Ignacy Rzepecki, 1933
Dan Władysław, Krystjan Wiktor, Eiger Władysław, Fioretta : fox-marsz, Warszawa, Leon Idzikowski, 1933
Dan Władysław, Stach Tadeusz, Flisacy : z repertuaru Chóru Dana, Warszawa, Ignacy Rzepecki, 1933
Dan Władysław, Tom Konrad, Hoherman M., Gazu! Gazu! : marsz-fox, Warszawa, Leon Idzikowski, 1933
Dan Władysław, Stach Tadeusz, Gdybyś chciał wrócić : walc : z filmu dźwiękowego „Dziesięciu z Pawiaka”, Warszawa, Gustaw Gebethner i Robert Wolff, 1931
Dan Władysław, Tom Konrad, Hoherman M., Grunt się nie przejmować : fox-trot, Warszawa, Leon Idzikowski, 1933
Dan Władysław, Krystjan Wiktor, Ja nie mam nic! : slow-fox : sukces teatru „Wesołe Oko”, Warszawa, Leon Idzikowski, 1931
Dan Władysław, Nel Jerzy, Jeśli tak... : slow-fox : wybrane melodie z filmu „Ułani! Ułani!”, Warszawa, Leon Idzikowski, 1932
Dan Władysław, Hemar Marian, Eiger Władysław, Jeśli zostać to na zawsze... : tango, Warszawa, Leon Idzikowski, 1933
Dan Władysław, Tom Konrad, Już się prześnił sen..., Warszawa, Gustaw Gebethner i Robert Wolff, 1931
Tom Konrad, Dan Władysław, Już się prześnił sen... : tango, Warszawa, Ignacy Rzepecki, 1931
Daniłowski Władysław, Jurandot Jerzy, Mój smutek... : tango, Warszawa, Księgarnia i skład nut muzycznych Michała Arcta, 1938
Daniłowski Władysław, Oldlen, Nie daj umrzeć mi z tęsknoty : tango, Warszawa, Gustaw Gebethner i Robert Wolff, 1930
Dan Władysław, Oldlen, Nie daj umrzeć mi z tęsknoty... : tango, Warszawa, Ignacy Rzepecki, 1931
Dana Walter, Oj, dana, dana!... : cztery pokolenia, Miami Beach, Dana Publishing, 1996
Dan Władysław, Schlechter Emanuel, Szerszeń, Oj, niedobrze! : slow-fox, Warszawa, Księgarnia i skład nut muzycznych Michała Arcta, 1934
Daniłowski Władysław, Schlechter Emanuel, Szerszeń, Parada rezerwistów : film dźwiękowy, Warszawa, Księgarnia i skład nut muzycznych Michała Arcta, 1934
Dan Władysław, Pawłowski B., Dan Władysław, Pawłowski B., Pieśń flisaków, Wyspa pod księżycem (aloha-oe) : hawajska melodia ludowa, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1959
Dan Władysław, Oldlen, Pokoik na Hożej : z repertuaru Miry Zimińskiej, Warszawa, Ignacy Rzepecki, 1933
Dan Władysław, Tom Konrad, Hoherman Mieczysław, Sardinen-fisz : tango, Warszawa, Leon Idzikowski, 1933
Dan Władysław, Stępień Wacław, Słomiany wdowiec : fox-trot, Warszawa, Leon Idzikowski, 1938
Dan Władysław, Stach Tadeusz, Wiem, że cię kocham : boston, Warszawa, Gustaw Gebethner i Robert Wolff, 1931
Dan Władysław, Hemar Marian, Wszystko będzie dobrze : walc, Warszawa, Gustaw Gebethner i Robert Wolff, 1933
Dan Władysław, Oldlen, Zamieńmy się ustami : tango, Warszawa, Ignacy Rzepecki, 1934
Daniłowski Władysław, Fogg Mieczysław, Hille Herbert, Schenk M., Radny Władysław, Dobrowolski Stanisław Ryszard, Radny Władysław, Kaszkur Zbigniew, Żak Czesław, Winkler Kazimierz, Czarna pieśń, Kochana, Ręce, Tamara, Piosenka prawie miłosna, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1955
Schlechter Emanuel, Szer-Szeń, Dan Władysław, Barbara : foxtrot-marsz, Warszawa, Ignacy Rzepecki, 1934
Powiązane publikacje (związek) Daniłowski Władysław, Fogg Mieczysław, Hille Herbert, Schenk M., Radny Władysław, Dobrowolski Stanisław Ryszard, Radny Władysław, Kaszkur Zbigniew, Żak Czesław, Winkler Kazimierz, Czarna pieśń, Kochana, Ręce, Tamara, Piosenka prawie miłosna, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1955
|