Piosenkarka i aktorka. Ukończyła Średnią Szkołę Muzyczną w Krakowie. Absolwentka Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Zadebiutowała w 1961 r. w kabarecie studenckim Cyrulik. W latach 1962–1972 była członkinią kabaretu literacko-muzycznego Piwnica Pod Baranami. Współpracowała z Zygmuntem Koniecznym (1962–1966) i Andrzejem Zaryckim (1966–1985), którzy są kompozytorami jej repertuaru do tekstów poetów polskich, m.in. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, Bolesława Leśmiana, Juliana Tuwima, i obcych, m.in. Mariny Cwietajewej, Osipa Mandelsztama. Od 1986 r. prowadzi Teatr Muzyki i Poezji pod nazwą Teatr Ewy Demarczyk.

Jest laureatką:

— II nagrody na Festiwalu Piosenki i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie w 1962 r. (Karuzela z madonnami),

— I nagrody na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’63,

— francuskiego wyróżnienia L’Ordre International des Arts et de l’Education Artistique w 1977 r.,

— nagrody dziennikarzy na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’79 za osiągnięcia artystyczne i trwanie przy najważniejszych wartościach sztuki estradowej,

— Grand Prix na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’90,

— nagrody specjalnej TVP w 1993 r.

Nagradzano także piosenki w jej wykonaniu:

— Czarne anioły otrzymały nagrodę specjalną za oryginalność utworu na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’63,

— Grande valse brillante II nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’64.

Reprezentowała polską piosenkę na festiwalach w Varadero (Kuba) w 1967 r., na MIDEM w Cannes (Francja) w 1968 r., w Rio de Janeiro (Brazylia), Warnie (Bułgaria) w 1969 r., Braszowie (Rumunia) w 1970 r., Helsinkach (Finlandia) w 1977 r. Brała udział w festiwalach teatralnych i muzycznych w Arezzo (Włochy) w 1967 r., Wiedniu (Austria) w 1968 r., Nancy (Francja) w 1969 i 1980 r., Wiesbaden (RFN) w 1974 r. Wystąpiła kilkakrotnie z recitalami w paryskiej Olympii i Salle Pleyel oraz Carnegie Hall w Nowym Jorku. Koncertowała w kraju i za granicą, m.in. w Szwecji, Szwajcarii, Francji, Hiszpanii, Izraelu, Włoszech, Jugosławii, Czechosłowacji, Danii, Belgii, Holandii, ZSRR, na Kubie, w Meksyku, Australii, Japonii, USA i Kanadzie. Jest bohaterką hasła w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 13 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego)^[1].