Ukończył medycynę na Uniwersytecie Lwowskim. Studiował także na Akademii Sztuk Pięknych w Paryżu. Próbował swoich sił także jako poeta. Służył Ojczyźnie jako żołnierz I Kompanii Kadrowej, a później w kawalerii Beliny. Od XII 1914 r. był dowódcą 1 plutonu 1 szwadronu, a następnie szwadronu i dywizjonu, tuż przed likwidacją Legionów – 1 pułku ułanów. Piastował stanowisko adiutanta Komendanta Józefa Piłsudskiego. Po kryzysie przysięgowym w armii austriackiej został emisariuszem POW na Ukrainie, a w okresie 1918–1922 był adiutantem Naczelnego Wodza. Uzyskał stopień ppłk z dniem 1 VI 1919 r. Ukończył Wyższą Szkołę Wojenną. W latach 1926–1928 dowodził 1 Pułkiem Szwoleżerów, a od 1932 r. przejął stanowisko generała brygady. Był dowódcą 2 Dywizji Kawalerii. Od 1938 r. pracował jako ambasador w Rzymie (do 1940). Po odmowie przyjęcia go do wojska wyjechał do USA i został mianowany ambasadorem na Kubie. W przeddzień wyjazdu do Hawany popełnił jednak samobójstwo[1].