Do Twej dążym kaplicy,
Co z brzegu czeka nas,
Wśród wichru nawałnicy,
W pochmurny, słotny czas,
Byśmy tam wciąż dążyli
I nigdy nie zbłądzili,
Mario, Mario, o Mario świeć.
Jak cudnie w zmierzchu cieni
Twój obraz sercu lśni,
Wód kryształ się rumieni,
Nad nim Twój promień drży,
O Jutrznio powstająca,
O Gwiazdo z chmur świecąca,
Mario, Mario, o Mario świeć.
Na wiośle żeglarz wsparty,
Z ócz sączy łzę po łzie,
W Tobie ma port otwarty,
W tęsknicy wzywa Cię,
Gdy wiatr bałwany wzdymie,
Niech zgłuchną na Twe imię,
Mario, Mario, o Mario świeć.
O smutne nasze pieśni,
Echem rozchodzą w dal,
Wtórują im boleśnie
Serca z poszumem fal.
Na pieśni smutne echo
Ty z rajską wtórz pociechą.
Mario, Mario, o Mario świeć.
Gdy w skonu nam wieczorze,
Jak mary zmierzchną dni,
Ty jasną roztocz zorzę,
Przepromień gorzkie łzy,
O Jutrznio powstająca,
O Gwiazdo z chmur świecąca,
Mario, Mario, o Mario świeć. [1], [2], [3]