Satyryk, literat, autor tekstów piosenek, scenariuszy kabaretowych i musicali. Studiował na Politechnice Warszawskiej, ukończył Wydział Filologii Polskiej w Studium Nauczycielskim w Warszawie oraz Wydział Scenariuszowy Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej i Filmowej w Łodzi. Debiutował w czasie studiów jako autor i aktor we własnej sztuce Tragedia wydrwigroszów.
W latach 1961–1963 był kierownikiem literackim kabaretu klubu studenckiego „Stodoła” w Warszawie. Tworzył też dla niego scenariusze widowisk, m.in.: Powieszony, Hotel „Wieczny odpoczynek”. Od 1963 do 1965 r. wraz z 
Wojciechem Młynarskim pisał scenariusze programów dla kabaretu klubu studenckiego „Hybrydy”, m.in. Radosna gęba stabilizacji i Ludzie to kupią.
W 1963 r. zadebiutował jako autor tekstów piosenek dla 
Czerwono-Czarnych. Później pisał m.in. dla Stana Borysa, Tadeusza Chyły, Ireny Jarockiej, Niebiesko-Czarnych, Czesława Niemena, Maryli Rodowicz, Katarzyny Sobczyk, Karin Stanek i Tajfunów. W latach 1967–1977 tworzył z Sewerynem Krajewskim największe przeboje z repertuaru Czerwonych Gitar.
Jest autorem librett musicali Gwałtu, co się dzieje (według Aleksandra Fredry, muz. Seweryn Krajewski), Niedopasowani, czyli Goliath Wieloryb (współaut. Wojciech Młynarski, muz. Marek Sart); tekstów piosenek do filmu Dancing w kwaterze Hitlera (reż. Jan Batory). Jest laureatem:
— II nagrody w Turnieju Trzech Wierszy w 1961 r.,
— I nagrody w konkursie Uniwersytetu Warszawskiego „Gaudeamus Warszawskie” za prozę w 1962 r.,
— wyróżnienia na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’63 za piosenkę pt. Liliput,
— I nagrody na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’65 za utwór Nie wiem, czy to warto,
— I nagrody w konkursie Młodzi i Film za scenariusz w 1981 r.
Jest bohaterem hasła w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 12 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego)[1].