Perkusista jazzowy. Absolwent Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Wrocławskiej. Muzyczny samouk. Zadebiutował w 1951 r. w zespole Pinokio, w którym grał do 1954 r. Potem podjął pracę w wyuczonym zawodzie fotogrametry. Do jazzu powrócił w 1956 r. Do 1958 r. był perkusistą zespołu dixielandowego. Następnie grał w Swingtecie 
Janusza Zabieglińskiego, współpracując równocześnie z Kwartetem Jerzego Matuszkiewicza i jego zespołem Traditional Jazz Makers. Z tym ostatnim pod nazwą Polish All Stars w składzie: Jerzy Matuszkiewicz – sopr. sxf., Bohdan Styczyński – co., Zbigniew Namysłowski – tbn., Andrzej Kurylewicz – pf., Roman Dyląg – cb., Tadeusz Federowski – dr., koncertował w 1958 r. w Danii. Były to pierwsze w historii polskiego jazzu występy polskich muzyków na forum międzynarodowym.
W 1960 r. był perkusistą Big Bandu Hybrydy, a w 1969 r. Big Bandu „Stodoła”. W triu Krzysztofa Komedy grał na Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym Jazz Jamboree ’59 w Warszawie. W 1964 r. z zespołem All Stars w składzie: Jerzy Matuszkiewicz – alt sxf., Andrzej Kurylewicz – tr., Jerzy Milian – vib., Krzysztof Komeda – pf., Edward Dyląg – cb., Tadeusz Federowski – dr., wystąpił w filmie Jazz aus Polen (reż. J. Majewski), zrealizowanym przez Joachima Berendta dla telewizji zachodnioniemieckiej.
W latach 1970–2005 grał w zespole 
Old Timers Henryka Majewskiego, współpracując równocześnie z prowadzoną przez niego formacją Swing Session (1977–1987). Z zespołami Old Timers i Swing Session wielokrotnie koncertował w niemal wszystkich krajach europejskich, uczestniczył w festiwalach jazzowych w kraju i za granicą. Grał z gwiazdami światowego jazzu, m.in. z Beryl Bryden i Wildem Billem Davisonem. Jego karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 15 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego). Jest laureatem „Złotej Tarki” na Old Jazz Meeting w Iławie w 1995 r[1].