Kompozytorka. W 1929 r. skomponowała foxtrota pt. Pod samowarem siedzi moja Masza, który cieszył się powodzeniem w Polsce i w Rosji. Pod koniec lat dwudziestych jej piosenki zaczęły pojawiać się na płytach gramofonowych. Około 1930 r. skomponowała swój zapewne największy przebój, popularny do dziś dzięki niezliczonej liczbie wykonań – Bal na Gnojnej, znany również jako Bal u starego Joska.

Na początku lat trzydziestych kompozytorka wyjechała do Stanów Zjednoczonych, gdzie uczyła śpiewu w Chicago Conservatory of Music, zaś od 1932 r. udzielała prywatnych lekcji w Nowym Jorku. Specjalizowała się w komponowaniu nastrojowych utworów o bardzo specyficznym, egzotycznym charakterze. Znajdziemy w jej dorobku utwory oparte na motywach pieśni arabskich, murzyńskich, rosyjskich, brazylijskich, hinduskich, afrykańskich, hiszpańskich itd.

Fanny Gordon komponowała w Polsce głównie na zamówienia teatrów rewiowych: „Morskiego Oka”, „Wesołego Oka”, „Ananasa”. Można również przypuszczać, że wybuch II wojny światowej zaskoczył ją podczas pobytu w Warszawie, niewykluczone jednak, że po 1937 r. mieszkała tutaj na stałe. W czasie kampanii wrześniowej 1939 r. wraz z matką (ojciec – Mark – zmarł przed wojną) uciekła do Wilna. Stamtąd po przekroczeniu granicy litewskiej dotarła na przełomie 1940 r. do Leningradu. W Leningradzie rozpoczęła studia muzyczne w Konserwatorium im. Mikołaja Rimskiego-Korsakowa. Przeżyła niemiecką blokadę miasta, podczas której z głodu zmarła jej matka.

Działalność kompozytorską kontynuowała po wojnie. Wiele jej piosenek pojawiło się na płytach sowieckich. Zajmowała się twórczością literacką, została członkinią Wszechrosyjskiego Stowarzyszenia Ochrony Praw Autorskich przy Związku Pisarzy ZSRR. Pisała scenariusze przedstawień scenicznych, opowiadania, utwory estradowe, monologi, dialogi, skecze, kuplety, klownady itp. W dorobku miała kilka sztuk teatralnych. Kilka ostatnich jej piosenek ukazało się w 1984 r. W okresie międzywojennym należała do grona nielicznych kobiet-kompozytorek. Z całą pewnością była jedną z ciekawszych postaci przedwojennej Warszawy, o bogatym życiorysie artystycznym; jej pozycja w środowisku twórców muzyki lekkiej miała charakter wyjątkowy^[2].