Zespół wokalno-instrumentalny utworzony w październiku 1968 roku pod patronatem klubu studenckiego „Stodoła” w Warszawie z inicjatywy 
Władysława Dobrowolskiego – tr. i Tomasza Bielskiego. Początkowo nosił nazwę Grupa Bluesowa Stodoła, potem Grupa Bluesowa Warszawa. W 1972 roku przyjął nazwę Grupa Bluesowa Gramine. Zadebiutował w marcu 1969 roku widowiskiem Blusełka. Zdobył wiele nagród i wyróżnień, między innymi.:
— trzy pierwsze nagrody na Ogólnopolskim Przeglądzie Zespołów Muzycznych w Gliwicach w 1969 rok,
— I nagrodę za Blusełka na Międzynarodowym Festiwalu Kronik Filmowych w Londynie w 1970 rok,
— nagrodę specjalną na Old Jazz Meeting ’71 w Warszawie,
— III nagrodę w kategorii zespołów tradycyjnych na Old Jazz Meeting ’72.
Kilkakrotnie nagradzani i wyróżniani byli soliści zespołu: Ewa Bem, Barbara Erie, Bogusław Teper oraz współzałożycielka grupy, kompozytorka i wokalistka Halina Szemplińska. Zrealizował wiele nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia z muzyką członków zespołu do tekstów Tomasza Bielskiego i Bogusława Choińskiego. Wziął udział w realizacji programów telewizyjnych, między innymi widowiska Afryka, misterium, kwiaty i Misterium Blues. Na Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym Jazz Jamboree ’72 wystąpił z widowiskiem Osiem koni albo czterdziestu ludzi. Koncertował na Międzynarodowym Festiwalu Wokalistów Jazzowych w Lublinie w 1970 i 1975 r. Prowadził własną audycję w Rozgłośni Harcerskiej Polskiego Radia. Rozwiązał się w 1979 r.
Wielokrotnie zmieniał skład oraz opiekunów artystycznych. Z zespołem współpracowali także: Anna Błaszczyńska, Zdzisław Cyceń, Eugeniusz Filipowicz, Jacek Jasiński, Paweł Markowski, Jacek Mikuła, Thenard_Andrzej, Ryszard Rynkowski, Ewa Strzeszewska, Ryszard Sułek i Cezary Ziółkowski[1].