Kompozytor. Studiował u Augusta Freyera w Warszawie oraz u K. Rungenhagena w Berlinie. W 1857 r. został współwłaścicielem składu fortepianów w Warszawie. Skład ten stał się salonem muzycznym Warszawy, nieposiadającej wówczas własnej filharmonii. Był dyrektorem Opery Warszawskiej, współzałożycielem Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. Pozostawił obszerny dorobek kompozytorski. Tworzył opery, operetki, uwertury, fantazje, suity baletowe, tria fortepianowe, pieśni. Najbardziej znane jego dzieła to opera Duch Wojewody oraz Kantata na otwarcie Kanału Sueskiego z 1871 r[1].