Gitarzysta, wokalista rockowy, flecista, kompozytor, także autor tekstów piosenek i dziennikarz. Muzyczny samouk. Grał w amatorskich zespołach szkolnych, m.in. w Kwiatach Warszawy. W 1968 r. związał się z klubem studenckim „Medyk” w Warszawie. W latach 1968–1970 grał w grupie Rh-. Współpracował także z zespołami towarzyszącymi Elizie Grochowieckiej (1969–1970), Maryli Rodowicz (1971), Andrzejowi i Elizie oraz Halinie Frąckowiak (1973). Prowadził własny zespół Dzikie Dziecko w składzie: Romuald Czystaw – voc., Jerzy Goleniewski – bg., Zbigniew Hołdys – voc., g., lider, Ryszard Sygitowicz – g., Piotr Szkudelski – dr.

W latach 1975–1977 koncertował w klubach polonijnych USA. Po powrocie do kraju współpracował z grupą Dwa Plus Jeden. Wiosną 1978 r. utworzył zespół wokalno-instrumentalny Perfect, który w 1980 r. przekształcił się w grupę rockową o tej samej nazwie. Wskutek nieporozumień z muzykami rozwiązał zespół w 1983 r.

Skomponował i nagrał przy współudziale muzyków z zespołów TSA, Maanam, Krzak i Osjan suitę pt. I Ching (libr. Bogdan Olewicz). W kwartecie z Wojciechem Morawskim – dr., Wojciechem Waglewskim – g. i Nowicki_Andrzej – bg., nagrał LP Świnie. Współpracował z zespołem Plugawy Anonim.

W 1987 r. reaktywował Perfect, z którym wystąpił na trzech koncertach w Gdańsku, Katowicach i Warszawie. W latach 1987–1989 był redaktorem naczelnym magazynu muzycznego „Non Stop”. Jesienią 1989 wyjechał z Perfectem na koncerty do klubów polonijnych USA, gdzie w 1991 r. ponownie rozwiązał zespół. Po powrocie do kraju wycofał się z estrady. Jego karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 26 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego). W 1992 r. wydawał własne pismo „Grill”. Z jego inicjatywy w latach 1992–1993 ukazały się CD ze starymi piosenkami Perfectu oraz jego nagraniami z lat 70-tych. Wydawnictwa te spowodowały odnowienie konfliktu z dawnymi muzykami Perfectu, którzy w listopadzie 1993 r. reaktywowali zespół bez niego.

Jest kompozytorem estradowego i płytowego repertuaru dawnego Perfectu oraz piosenek m.in. dla Haliny Frąckowiak, Anny Jantar, Lidii Stanisławskiej, Barbary Trzetrzelewskiej i Haliny Żytkowiak. W grudniu 1999 r., po osiemnastu latach przerwy, powrócił na estradę koncertem w Sali Kongresowej Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie. Repertuar koncertu znalazł się także na CD Hołdys.com, nagranym w studiu z udziałem Toma Cake’a – g., pf., Jacka Chrzanowskiego – bg., Artura Gadowskiego – voc., Grzegorza Grzyba – dr., Wojciecha Morawskiego – dr., Anny Patynek – perc., Wojciecha Pilichowskiego – bg.

W 2004 r. zadebiutował w roli dramatopisarza. Jest autorem siedmiu sztuk adresowanych do młodzieży. Jego Prawo McGoverna wystawiła w 2008 r. warszawska scena Centralny Basen Artystyczny (wśród wykonawców Tytus, syn artysty i jego szkolni koledzy tworzący grupę teatralną Niewinni Chłopcy)^[1].