87654321Wariant:Tekst utworu Wariant 1 Jak wspaniała nasza postać, Kiedy w słońcu błyszczy stal; Koń rży, ziemi nie chce dostać, Pójdziesz koniu, pójdziesz w dal. Taki los wypadł nam, Dzisiaj tu, jutro tam. My możemy żyć wesoło, Gdy nie wiemy, gdzie nasz grób, Jedna kulka świśnie w czoło, I o ziemię runie trup Taki los... Ty, dziewczyno, nie płacz wiele, Tylko jedną łezkę zroń, Wy się zbliżcie przyjaciele, Uściśnijcie bratnią dłoń. Taki los... [1], [5] Wariant 2 Jak wspaniała nasza postać, Kiedy w słońcu błyszczy stal. Konik miejsca nie chce dostać, Pójdziesz koniu, pójdziesz w dal, Bo taki los, ach! Wypadł nam, Że dzisiaj tu, a jutro tam. Lube dziewczę, nie płacz wiele, Tylko jedną łezką zroń! Pożegnajcie przyjaciele, Uściśnijcie bratnią dłoń! Bo taki... Jak nie mamy żyć wesoło, Wszak żyjemy tylko raz. Marna kulka świśnie w czoło I nie będzie więcej nas. Bo taki... Jak nie mamy żyć wesoło, Wszak nie wiemy, gdzie nasz grób, Marna kulka świśnie w czoło I o ziemię runie trup. Bo taki... [2] Wariant 3 Jak wspaniała nasza postać, Jak się świeci w słońcu stal! Koń drze ziemię, nie chce dostać: Pójdziesz koniu, pójdziesz w dal! Taki los wypadł nam: Dzisiaj tu, a jutro tam! Nie płacz, nie płacz, matko, wiele, Tylko jedną łezkę zroń! Pójdźcie, drodzy przyjaciele, Niech uściskam waszą dłoń! Taki los...(1) Czyż nie mamy żyć wesoło, Wszak nie wiemy, gdzie nasz grób: Mała kulka świśnie w czoło I o ziemię runie trup! Taki los... [3] Objaśnienia (1) – zwrotka oryginalna autora: Ty, dziewczyno, nie płacz wiele, Jedną tylko łezkę zroń! Wy się zbliżcie, przyjaciele, Uściśnijcie moją dłoń! Taki los... Wariant 4 Jak wspaniała nasza postać, kiedy w słońcu błyszczy stal. Koń rwie ziemię, nie chce dostać, pójdziesz, koniu, pójdziesz w dal. Taki los wypadł nam, dzisiaj tu, jutro tam. Taki los dał nam Bóg, że nie wiemy, gdzie nasz grób. Nie płacz, nie płacz, dziewczę, wiele, tylko jedną łezkę zroń, Pójdźcie, drodzy przyjaciele, niech uściskam waszą dłoń! Taki los… Czyż nie mamy żyć wesoło, wszak nie wiemy, gdzie nasz grób: jedna kulka świśnie w czoło i o ziemię runie trup. Taki los… Wojna czysta to loteria, kule gałki — numer nań, tam nie rządzi filuteria, sam los szczęścia niesie dań. Taki los… [4], [7], [10], [11] Wariant 5 Jak wspaniała nasza postać, Kiedy w słońcu błyszczy stal Koń rwie ziemię nie chce dostać! Pójdziesz koniu, pójdziesz w dal! Taki los wypadł nam: Dzisiaj tu, a jutro tam! Taki los dał nam Bóg, Że nie wiemy gdzie nasz grób! Nie płacz matko, nie płacz wiele, Tylko jedną łezkę zroń; Pójdźcie drodzy przyjaciele, Niech uściskam waszą dłoń! Taki los wypadł nam… Czyż nie mamy żyć wesoło, Wszak nie wiemy, gdzie nasz grób; Mała kulka świśnie w czoło I o ziemię runie trup. Taki los wypadł nam… [6] Wariant 6 Jak wspaniała nasza postać, kiedy w słońcu błyszczy stal, Koń rwie ziemie, nie chce dostać, Pójdziesz, koniu, pójdziesz w dal. /Taki los wypadł nam: dzisiaj tu, jutro tam!/bis Nie płacz, nie płacz, matko, wiele, Tylko jedne łezkę zroń; Pójdźcie, drodzy przyjaciele, Niech uściskam waszą dłoń. Taki los... Czyż nie mamy żyć wesoło, Wszak nie wiemy, gdzie nasz grób; Mała kulka świśnie w czoło I o ziemię runie trup. Taki los... Wojna — czysta loterya, Kule — gałki, numer nań; Tam nie rządzi filuterya Tani los — szczęścia niesie dań. Taki los... [8] Wariant 7 Jak wspaniała nasza postać, Jak się w słońcu błyszczy stal, Koń rwie ziemię, nie chce dostać. Pójdziesz koniu, pójdziesz w dal. /Taki los wypadł nam, Dzisiaj tu, a jutro tam./bis Nie płacz, nie płacz dziewczę wiele. Tylko jedną łezkę zroń; Pójdźcie drodzy przyjaciele, Niech uściskam waszą dłoń! Taki los... Czyż nie mamy żyć wesoło, Wszak nie wiemy, gdzie nasz grób: Jedna kulka świśnie w czoło I o ziemię runie trup. Taki los... Wojna czysta loterya, Kule gałki, numer nań, Tam nie rządzi filuterya, Sam los szczęścia niesie dań. Taki los... [9] Wariant 8 Jak wspaniała nasza postać, Jak się błyszczy w słońcu stal! Koń rwie ziemię, nie chce ostać, Pójdziesz, koniu, pójdziesz w dal! /Taki los przypadł nam Dzisiaj tu, a jutro tam./bis Nie płacz, nie płacz, siostro, wiele, Tylko jedną łezkę zroń. Pójdźcie, drodzy przyjaciele, Niech uściskam waszą dłoń. Taki los przypadł nam... Czyż nie mamy żyć wesoło, Wszak nie wiemy, gdzie nasz grób. Mała kulka świśnie w czoło, A o ziemię runie trup. Taki los przypadł nam... [13] Informacje dodatkowe Jest to pieśń przedwojenna. Była bardzo chętnie wykonywana ze względu na tzw. „junackie zacięcie”[2]. Ta pieśń jest znana przede wszystkim pod tytułem Jak wspaniała nasza postać. Autorem tej hardej i dumnej piosenki był zapomniany już poeta i oficer wojsk,  Józef Tetmajer. Kompozytora muzyki trudno dociec[13]. Melodia pochodzi z 1831 r.[3],[6]. |