Piosenkarka. Naukę gry na fortepianie rozpoczęła w czwartym roku życia. Kontynuowała ją w Podstawowej Szkole Muzycznej. Ukończyła Średnią Szkołę Muzyczną w Poznaniu. Uczestniczyła w wielu przeglądach i konkursach pianistycznych, koncertowała też z orkiestrą Filharmonii Poznańskiej. W 1967 r. nawiązała współpracę z poznańskimi teatrami poezji i kabaretami studenckimi Oktawa, Od Nowa i Nurt. Początkowo jako akompaniatorka, później jako piosenkarka. W 1968 r. uczestniczyła w Festiwalu Piosenki i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie, gdzie otrzymała wyróżnienie za interpretację, dokonała także pierwszych nagrań w Rozgłośni Poznańskiej Polskiego Radia. Po występach na Festiwalu Artystycznym Młodzieży Akademickiej FAMA w Świnoujściu w 1969 r. została solistką zespołu Waganci, którym kierował Jarosław Kukulski (późniejszy mąż). Z Wagantami śpiewała do 1972 r. Wylansowała wówczas swój pierwszy przebój Co ja w tobie widziałam, utrwalony także na EP Waganci.

Wystąpiła w filmie pt. Milion za Laurę (reż. Hieronim Przybył). Piosenka Kto powie nam znalazła się na ścieżce dźwiękowej filmu Nie zaznasz spokoju (reż. Mieczysław Waśkowski), a Cygańska jesień filmu Brunet wieczorową porą (reż. Stanisław Bareja). W 1972 r. otrzymała uprawnienia Ministra Kultury i Sztuki do wykonywania zawodu piosenkarki i pod pseudonimem Anna Jantar rozpoczęła karierę solową. W 1973 r. uczestniczyła w Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, gdzie śpiewała swój pierwszy solowy przebój Najtrudniejszy pierwszy krok.

Jest laureatką:

— nagrody publiczności na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’74 za Tyle słońca w całym mieście (piosenka ta zwyciężyła także w plebiscytach na przebój roku 1974 i 1975),

— nagrody Polskich Nagrań na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej Kołobrzeg ’74 za Nie żałujcie serca dziewczyny,

— wyróżnienia za interpretację na festiwalu w Lublanie (Jugosławia) w 1974 r.,

— III nagrody na festiwalu w Castelbar (Irlandia) oraz III nagrody w Coupe d’Europe w Villach (Austria) wspólnie z Marianną Wróblewską i Tadeuszem Woźniakiem w 1974 r.,

— II nagrody za interpretację piosenki Staruszek świat oraz nagrody publiczności na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’75,

— II nagrody na festiwalu w Dreźnie (NRD) w 1975 r. za Niech ziemia tonie w kwiatach,

— II nagrody festiwalu Interstudio w Helsinkach (Finlandia) w 1978 r. za Tylko mnie poproś do tańca.

W 1976 r. z powodu macierzyństwa zrezygnowała z pracy zawodowej. Na estradę powróciła w 1977 r. z nowym repertuarem. Śpiewała w duetach, m.in. ze Stanisławem Sojką i Zbigniewem Hołdysem, nagrywała piosenki z Budką Suflera i Perfectem. 30 grudnia 1979 r. przed trzecią podróżą na koncerty w klubach polonijnych USA wystąpiła w programie Polskiego Radia pt. Cztery pory roku, gdzie przypomniała swoją karierę. Przyjęła wówczas także gratulacje za zwycięstwo w plebiscycie słuchaczy Studia Gama, którzy Nic nie może wiecznie trwać w jej wykonaniu uznali piosenką roku 1979. Zginęła w katastrofie lotniczej.

Jej karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej(odcinek 32 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego). Od 1984 r. nagroda jej imienia przyznawana jest debiutantom na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. W kilku miastach kraju działają fankluby jej imienia. W Bydgoszczy z inicjatywy Klubu Muzycznego Anna-Natalia ukazuje się, wydawany własnym nakładem, minimagazyn „Anna-Natalia”, poświęcony karierze piosenkarskiej Anny Jantar i jej córki Natalii Kukulskiej. W 10-tą rocznicę śmierci artystki ZPR Rec. wydał LP Piosenki Anny Jantar (w wykonaniu m.in. Moniki Borys, Ewy Dębickiej, Eleni, Wandy Kwietniewskiej, Bogusława Meca, Mieczysława Szcześniaka, Joanny Zagdańskiej). W 1994 r. ukazały się książkowe Słońca jakby mniej... : wspomnienia o Annie Jantar autorstwa Marioli Pryzwan, a w 2009 r. Anna Jantar, opowieść o niej pióra Andrzeja Witko, księdza i przyjaciela rodziny. W 20-tą rocznicę śmierci TVP przygotowała dokumentalny program Śpiewnik Anny Jantar (reż. Ryszard Wolański) oraz specjalny koncert Tyle słońca... z udziałem wielu gwiazd polskiej piosenki. Współautorką scenariusza i gospodynią była Natalia Kukulska. Dźwiękowy zapis koncertu ukazał się na CD Tyle słońca w całym mieście, wydanym przez Universal Music Polska. W latach 2004–2008 organizowany był we Wrześni ogólnopolski festiwal piosenki noszący jej imię^[1].