Kompozytor. Studiował w Instytucie Muzycznym w Warszawie u Stanisława Barcewicza, Gustawa Roguskiego i 
Zygmunta Noskowskiego. Pogłębiał studia kompozytorskie u Heinricha Urbana w Berlinie. W 1902 r. został członkiem zarządu Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego, zaś w 1904 r. jego dyrektorem. Zorganizował w 1903 r. orkiestrę smyczkową przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym. W 1906 r. wyjechał na studia dyrygenckie do Lipska, gdzie kształcił się u Artura Nikischa; później występował za granicą jako dyrygent.
Był pierwszym polskim kompozytorem nowoczesnej muzyki symfonicznej, członkiem grupy Młodej Polski, autorem poematów symfonicznych (Powracające fale, Odwieczne pieśni, Rapsodia litewska, Stanisław i Anna Oświęcimowie), Koncertu skrzypcowego, licznych pieśni[1].