Kompozytor, pianista i dyrygent. Naukę muzyki rozpoczął w dzieciństwie. Po wojnie kontynuował ją w Średniej Szkole Muzycznej w Łodzi oraz w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach (teoria u Jana Gawlasa) i Warszawie (kompozycja u Stefana Kisielewskiego). Był kierownikiem muzycznym Teatru Powszechnego w Łodzi. W połowie lat 50-tych rozpoczął współpracę z Rozgłośnią Polskiego Radia w Katowicach jako redaktor muzyczny, pianista i szef zespołu instrumentalnego. Po śmierci Jerzego Haralda prowadził Orkiestrę Taneczną Polskiego Radia. Nagrywał z nią utwory instrumentalne i piosenki, które śpiewali m.in.: Janusz Gniatkowski, Maria Koterbska, Zbigniew Kurtycz, Jerzy Połomski i Sława Przybylska. Dla wykonawców tych także komponował.

Największą popularność zyskał jako twórca muzyki filmowej. Zadebiutował w 1959 r. ilustracją muzyczną do kreskówki Profesor Tutka. Jest autorem muzyki do ponad czterdziestu filmów fabularnych, dwudziestu filmów oświatowych oraz około pięciuset filmów krótkometrażowych i dziecięcych, m.in. do Przygód Bolka i Lolka, Baśni i waśni, Cyferek, Tajemnicy wiklinowej zatoki i Forteli Jonatana Kota.

W swoim dorobku kompozytorskim ma również utwory muzyki symfonicznej i kameralnej: Ciaccona i Fuga na flet, harfę, altówkę i wiolonczelę, Animazione II na saksofon i orkiestrę, Partita na sto dwadzieścia instrumentów, 3 kontra 3 na trio harfowe i taśmę magnetofonową, Sorgere i Calando na klarnet, puzon, fortepian i wiolonczelę. Utwory te wykonywane były w latach 60-tych i 70-tych na festiwalach muzyki współczesnej w Poznaniu, Warszawie i we Wrocławiu oraz za granicą, m.in. w Austrii, Francji, we Włoszech, Hiszpanii, Jugosławii, RFN i USA. Uczestniczył w Kursach Nowej Muzyki w Darmstadt (RFN). Współpracował także ze Studiem Eksperymentalnym Polskiego Radia. Jego karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 53 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego)^[1].