Wokalista rockowy, kompozytor, autor tekstów piosenek. Studiował na Wydziale Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Muzyczny samouk. Od piętnastego roku życia występował w amatorskich zespołach rockowych. W 1978 r. utworzył grupę Poland, z którą współpracował do 1980 r. Rok później reaktywował ją pod nazwą Novelty Poland, zmienioną wkrótce na Kult. Dokonał z nią licznych nagrań dla archiwum Polskiego Radia, płytowych oraz do filmu pt. Czarne słońca (reż. Jerzy Zalewski). Spopularyzował z nią także piosenki swego ojca Stanisława Staszewskiego, utrwalone na CD Kult: Tata Kazika i CD Kult: Tata 2. Od 1989 r. występuje i nagrywa także solo. Jest zwycięzcą licznych ankiet i plebiscytów, m.in. Teleexpressu i pisma „Bravo”. W 1992 r. otrzymał nagrodę Studia 3 Polish TV w Nowym Jorku za przebój roku.

Jest laureatem:

— Wiktora ’93,

— nagrody Play-Box ’95 w kategorii wokalista roku,

— nagród polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk ’94, Fryderyk ’95, Fryderyk ’98, w kategorii autor roku,

— tzw. „Paszportu Na Cały Świat” tygodnika „Polityka” w 1998 r. w kategorii rock-pop-estrada za „nadzwyczajną konsekwencję w podążaniu własną drogą twórczą, która była często drogą pod prąd, za niezależność od chwilowych mód i trwałych układów oraz za teksty piosenek i te liryczne i te polityczne”,

— nagród polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk ’99 w kategorii autor roku i album roku – piosenka poetycka (CD Kazik na żywo: Las Maquinas de la Muerte),

— nagrody MTV European Music Award 2000 w kategorii Local Hero Act (Najlepszy Polski Artysta);

— nagrody im. Jacka Kaczmarskiego na Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie w 2007 r.;

— w ankiecie czytelników magazynu „Tylko Rock” zwyciężył w trzech kategoriach, jako wokalista roku 1997, autor płyty CD Kazik: 12 groszy i przeboju roku 12 groszy.

Jest kompozytorem muzyki do filmu Rozdroże Cafè (reż. Leszek Wosiewicz), tytułowej piosenki filmu PitBull (reż. Patryk Vega). Publikował felietony na łamach nagazynu „Tylko Rock” i „Machina”. Swoim nazwiskiem firmował także działalność formacji Kazik Na Żywo. Współpracował w nagraniach płytowych z Jerzym Mazzollem, Kasią Nosowską, Markiem Surzynem, z zespołami Acid Drinkers, El Dupa, Piersi, Voo Voo, Yugoton. W 2000 r. ukazała się monografia Kazika i jego zespołów, Leszka Gnoińskiego pt. KULT Kazika (z CD), wydana przez In Rock^[1].