Poeta, piosenkarz, także kompozytor i pianista, aktor, popularny odtwórca ról operetkowych, reżyser, autor tekstów kabaretowych i piosenek. Ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W czasie studiów zainteresował się teatrem i estradą. Rekomendowany warszawskim kabaretom przez Konrada Toma, któremu zawdzięcza także swój pseudonim, zadebiutował w 1925 r. jako autor tekstów piosenek i skeczy. Początkowo tylko jako autor, później także jako wykonawca, kompozytor i aktor współpracował z teatrzykami Qui Pro Quo, Mignon, Wesoły Murzyn i Morskie Oko^[3]. Był również organizatorem teatrów amatorskich przy Stowarzyszeniu Młodzieży Polskiej^[5].

Lata okupacji spędził w szeregach II Korpusu Armii Polskiej generała Władysława Andersa^[3]. Jako żołnierz II Korpusu Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie był członkiem Teatru Żołnierza Polskiego, stacjonującego w Campobasso pod Monte Cassino^[2]. Był szefem artystycznym Czołówki Teatralnej Polish Parade, z którą przeszedł cały szlak bojowy. Jest autorem wielu pieśni żołnierskich, w tym sławnych, napisanych w nocy z 17 na 18 maja 1944 r. we Włoszech, Czerwonych maków na Monte Cassino do muzyki Alfreda Schütza. Po wojnie przebywał w Wielkiej Brytanii, Francji i Kanadzie. Z żoną, aktorką Niną Oleńską, prowadził w Londynie Teatr Ref-Rena.

W 1965 r. osiadł w Chicago, gdzie kontynuował działalność estradową z własnym kabaretem^[3]. Prowadził także teatrzyk „Pod anteną”^[5]. Komponował, pisał monologi, skecze i wiersze. Koncertował dla Polonii w USA i Kanadzie. Przygotowania do prezentacji swojej twórczości w kraju przerwała mu śmierć.

Najciekawsze i najbardziej znane jego utwory przypomniano w kraju w programie estradowym Piosenki Ref-Rena (reż. Andrzej Strzelecki) i dwuczęściowym programie telewizyjnym Ref-Ren pieśniarz II Korpusu: Daleka droga, cz. I i Czerwone maki, cz. II (reż. Barbara Borys-Damięcka) oraz w haśle w telewizyjnej wersji „Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej” (odcinek 103 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego). Jego utwory ukazały się także w tomikach Konarski_Feliks_Piosenki_z_plecaka_Helenki_z_nutami i Wiersze sercem pisane, wydanych nakładem autora przez Hollywood Press w Chicago i przez Państwowy Instytut Wydawniczy w Polsce. W 1995 r., już po śmierci autora, ukazał się zbiorek Wiersze sercem pisane... Ciąg dalszy, wydany przez Ref-Ren Publications w Chicago^[3].