Wokalista, trębacz, kompozytor i aranżer. Studiował na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Uczył się gry na trąbce w Średniej Szkole Muzycznej w Gdańsku. Debiutował jako wokalista w tamtejszych kabaretach studenckich. W latach 1963–1966 był solistą 
Czerwono-Czarnych, a do 1968 r. Tajfunów. Później współpracował jako solista z zespołami rozrywkowymi Bogacki_Janusz, 
Juliusza Loranca, Adama Wiernika i Radiowym Studiem Rytm oraz jazzowymi Warszawskimi Stompersami, zespołem Janusza Muniaka i Tomasza Stańki. Prowadził także własny zespół. Dokonał licznych nagrań radiowych.
Wystąpił w programie telewizyjnym Wariacje na pięć kamer oraz w filmie TV Koncert na 707 ulic, w którym śpiewał piosenkę pt. Kto mi to da. Koncertował w ZSRR, RFN, NRD, Czechosłowacji, Grecji i ośrodkach polonijnych USA. Jest kompozytorem własnego repertuaru, a także piosenek m.in. dla Filipinek, Jacka Lecha, Wiślan ’69. W 1970 r. wyemigrował do USA. W latach 70-tych prowadził w Nowym Jorku własny zespół, z którym występował w lokalnych klubach muzycznych. Współpracował także jako trębacz przy realizacji rock-opery Jesus Christ Superstar i z orkiestrą Jimmy’ego Stora. W 1997 r. ukazał się CD Maciej Kosssowski: Nie mówię żegnaj, wydany przez Muzę z nagraniami radiowymi i płytowymi z lat 1966–1973[1].