Piosenkarka. Absolwentka Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W 1957 r. zdobyła wyróżnienie w radiowym konkursie piosenkarzy amatorów w Warszawie. Śpiewu uczyła się w Radiowym Studiu Piosenki, prowadzonym przez Tomasza Dąbrowskiego, a także u Olgi Łady i 
Wandy Wermińskiej. W latach 1958–1960 współpracowała z kabaretem Pinezka. W 1959 r. dokonała pierwszych nagrań radiowych. W tym samym roku nagrała także piosenkę pt. Są takie dni do filmu Lunatycy (reż. Bohdan Poręba) oraz Lato, lato do filmu Szatan z siódmej klasy (reż. Maria Kaniewska). Występowała na krajowych i zagranicznych festiwalach piosenki.
Jest laureatką:
— nagrody krytyki muzycznej na festiwalu w Splicie (Jugosławia) w 1967 r.,
— nagrody publiczności na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie w 1970 r.,
— wyróżnienia na festiwalu w Tokio (Japonia) w 1970 r.,
— I nagrody i nagrody dziennikarzy na festiwalu w Dreźnie (NRD) w 1971 r.,
— nagrody słuchaczy programu radiowego w Chicago dla najpopularniejszej piosenkarki roku 1972 r.
Jest bohaterką hasła w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 36 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego). Dokonała licznych nagrań dla archiwum Polskiego Radia. Zrealizowała recitale telewizyjne w Krakowie, Wrocławiu, Łodzi, Poznaniu i Warszawie. Brała udział w recitalach i programach estradowych w Polsce i za granicą, w dwudziestu pięciu krajach Europy, Ameryki, Azji i Australii[1].
Karykatura Haliny Kunickiej.