Piosenkarka. Absolwentka Wydziału Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Śpiewu uczyła się u 
Wacława Brzezińskiego, Marii Kaweckiej i Olgi Łady. Debiutowała w 1960 r. w Klubie Piosenki Związku Autorów Polskich i Kompozytorów w Warszawie. W latach 1962–1966 była solistką 
Kwartetu Warszawskiego. W 1967–1969 śpiewała z zespołami Czarne Koty i Nowi Polanie. W 1970 r. związała się z grupą Wanderpol, z którą koncertowała m.in. w ośrodkach polonijnych USA i Kanady.
Jest laureatką:
— wyróżnienia za debiut na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’63,
— II nagrody na festiwalu w Rostoku (NRD) w 1964 r.,
— Złotego Pierścienia na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej Kołobrzeg ’69 i Srebrnego Pierścienia na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej Kołobrzeg ’70,
— piosenka pt. Po prostu jestem w jej interpretacji zdobyła nagrodę Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’67 oraz I nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’67.
Dokonała nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia. Koncertowała w kraju i za granicą, m.in. w ZSRR, Szwecji, Finlandii, Rumunii, NRD, Austrii, Jugosławii i na Węgrzech. Jest bohaterką hasła w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 58 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego)[1].