Gitarzysta, gitarzysta basowy i klawiszowiec, autor części repertuaru zespołu Elektryczne Gitary, piszący również teksty dla innych wykonawców. Absolwent studiów geologicznych na Uniwersytecie Warszawskim. Przygodę z muzyką rozpoczął już w czasach licealnych. W październiku 1977 r., razem z Kubą Sienkiewiczem, założył akustyczną grupę pod nazwą SPIARDL (Stowarzyszenie Piosenkarzy i Artystów Robotniczych Działaczy Ludowych). Zespół grał prawie wyłącznie w domu i nagrywał na szpulowy magnetofon. Z tego okresu pochodzą takie przeboje jak Dziki_(Jestem_dziki_) (1978), 
Tatusia (1979), Trzecia Macocha czy Głowy L. (1982).
W połowie lat 80-tych członkowie SPIARDLa nabyli gitary elektryczne i zaczęli pierwsze występy publiczne. W latach 1987–1989 w żoliborskim domu Krzysztofa Bienia z zespołu 
Trawnik działała efemeryczna grupa Miasto, w której obok Piotra Łojka występowali: Kuba Sienkiewicz – voc., Krzysztof Bień – sxf., Sławek Wiechecki – dr, Marcin Rybak – g., Darek Wasilewski – g., wykonująca m.in. takie utwory jak Widmo i Człowiek z liściem[2].
Od 1989 r. występuje w zespole Elektryczne Gitary[1], którego był współzałożycielem, wraz z Kubą Sienkiewiczem i Rafałem Kwaśniewskim. W grupie na początku grał na gitarze basowej, a następnie na instrumentach klawiszowych i gitarach.
Piotr Łojek jest również współtwórcą niszowego zespołu Dziady Żoliborskie, z którym wydał 15 albumów. Był producentem płyty pt. Moons z 1993 r. zespołu Immanuel, a w latach 2005–2006 występował także jako jego muzyk[2].