Spoza gór i rzek

Wyszliśmy na brzeg.

Czy stąd niedaleko już

Do grających wierzb, malowanych zbóż?

Wczoraj łach, mundur dziś,

Sciśnij pas, pora iść.

Ruszaj! Pierwszy Korpus nasz,

Spoza gór i rzek

Na zachód marsz!

Czekaj, Maryś, nas,

Niedaleki czas,

Gdy zmora przepadnie zła,

Będzie radość, aż błyśnie w oku łza.

Nie płacz, Maryś, nie,

Nie powtórzy się!

Ruszaj! Pierwszy Korpus nasz,

Salut daj na wschód,

Na zachód marsz!

Będzie wielka rzecz,

Pospolita Rzecz,

Potęga wyrośnie z nas

Na pochwałę wsi, na pochwałę miast.

Na spotkanie dniom

Szklany stanie dom.

Ruszaj! Pierwszy Korpus nasz,

Po tę Wielką Rzecz,

Na zachód marsz! ^[1], ^[2], ^[3], ^[4], ^[5], ^[6], ^[7], ^[8], ^[9], ^[10], ^[11], ^[12], ^[13]

15 października 1943 r. w stołówce przy sztabie II Dywizji Piechoty odbyła się premiera pierwszego programu Teatru Żołnierza I Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR. Teatr ten powstał na bazie dawnego Teatrzyku z Tęczą. Autorem widowiska Ławka w Łazienkach był poeta Adam Ważyk, redaktor naczelny „Gazety Oficerskiej”. Widowisko napisane w 1943 r. w Sielcach, kończyło się pieśnią zatytułowaną przez autora Hymn I Korpusu. Odśpiewał ją na proscenium cały zespół aktorski. Muzykę skomponował ppor. Aleksander Barchacz. Było to premierowe wykonanie utworu, który w niedługi czas potem uznany został za czołową pieśń Ludowego Wojska Polskiego i otrzymał tytuł Marsz Pierwszego Korpusu. Kompozytor oparł muzykę na motywach – jak podaje Stanisława Mrozińska na 53 stronicy swej książki Karabin i maska – „(...) starej piosenki z pierwszej wojny światowej ‘Ruszaj, pierwszy Korpus nasz!’ (...)” Aleksander Barchacz nie podtrzymuje tej wersji. Przekonanie o zapożyczeniach z jakiejś dawnej melodii wojskowej zrodzić się mogło z tego powodu, że zanim został napisany tekst pieśni, już istniał utwór muzyczny i nosił właśnie tytuł Marsz Aliantów. Adam Ważyk „dopasował” słowa do istniejącej muzyki. Marsz ukazał się na łamach frontowej prasy wojskowej „Wolna Polska”, w 1944 r. wszedł do zbiorku Pieśni polskich formacji wojskowych zagranicą – część pierwsza, wydanego w Lublinie nakładem Centrali Wydawniczej przy Państwowym Instytucie Muzycznym, później był drukowany w przeróżnych śpiewnikach, m. in. w Małym śpiewniku żołnierza polskiego, w Pieśniach gniewnych, To idzie młodość itd. Nagrany został także na płytach^[1].