Najwybitniejszy przedstawiciel liryki wokalnej w muzyce polskiej XIX w[2]. Twórca polskiej opery narodowej i liryki pieśniarskiej. Studiował w Berlinie. Od 1840 r. był organistą w Wilnie, zaś w 1858 r. został dyrygentem opery i nauczycielem w Instytucie Muzycznym w Warszawie. Skomponował opery: Halka, Straszny dwór, Hrabina, Flis, ponadto msze, kantaty, litanie, balety, około 300 pieśni. Swą twórczość oparł na polskich elementach narodowych; wiele jego kompozycji wykazuje akcenty patriotyczne[3].