Biblioteka Polskiej Piosenki

Niewiadomski, Stanisław

Nazwisko, imię

Niewiadomski, Stanisław

Data urodzenia

14 listopada 1859

Miejsce urodzenia

Soposzyn koło Żółkwi

Data śmierci

15 sierpnia 1936

Miejsce śmierci

Lwów

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007 - 2013.

Biografia

Kompozytor, pedagog, twórca muzyki^[3]. Kształcił się początkowo w grze na fortepianie u Karola Mikulego i Stefana Wittego we Lwowie. W latach 1882–1885 studiował kompozycję w Konserwatorium Towarzystwa Przyjaciół Muzyki we Wiedniu. W 1885 r. kształcił się prywatnie u przebywającego wówczas we Wiedniu Ignacego Jana Paderewskiego. Po roku odbył jeszcze uzupełniające studia kompozytorskie u Salomona Jadassohna w Lipsku.

W 1887 r. objął stanowisko profesora w Konserwatorium Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie. Funkcję tę pełnił do wybuchu I wojny światowej. Od 1919 r. był profesorem estetyki i historii muzyki w Konserwatorium Warszawskim. W 1928 r. przeszedł na emeryturę.

Jako kompozytor opublikował szereg utworów – 2 symfonie, 4 uwertury do koncertów, muzykę kameralną, kwartety smyczkowe, utwory fortepianowe (m.in. Morceaux, Theme et variations, Polonaise et Cracovienne), pieśni solowe^[4]. Skomponował muzykę do poezji Adam Asnyka, Adama Mickiewicza, Marii Konopnickiej, Kornela Makuszyńskiego ^[3], dwie kantaty do tekstów Kornela Ujejskiego i Kazimierza Tetmajera. Był autorem pieśni religijnych i kolęd na głosy solo, chór i orkiestrę. W jego dorobku wyróżniały się przede wszystkim pieśni na głos z towarzyszeniem fortepianu, oparte na śpiewnej, prostej melodyce. Łączył w nich ich motywy własne z elementami ludowymi i narodowymi oraz wpływami muzyki zachodnioeuropejskiej, m.in. romantyków niemieckich. Był także recenzentem i publicystą muzycznym w czasopismach warszawskich^[5].