Znów wstaję i po omacku dotykam ściany
przechodzę poprzez pokój na wpół rozebrany
gdy docieram do lustra, to już połowa drogi
nie pozbędę się przez dzień dzisiejszy uczucia trwogi
patrzy na mnie twarz z lustra. Jej oczy niebieskie
nie dają mi zapomnieć, że ponoć jestem człowiekiem
więc odchodzę od lustra i o tym nie pamiętam
taki jestem od wczoraj. Czy to ubiór ten sam?
Oczy niebieskie mówia wprost:
wczoraj wyjątkowo aktywna noc
mrowie chodzi po głowie, światło słońca razi
nie mam tyle siły, by się patrzeć odważyć
brudne ręce od wczoraj i włosy. Dwa światy
Dnia i Nocy się łączą bez wieczornej toalety
kładę się i po omacku opuszczam swoją ścianę
ta metoda jest znana, czas zaleczy ranę
a sen wyleczy mnie i usunie spod powiek
ból, co oczy niebieskie wpychają mi w głowę
oczy niebieskie mówią wprost:
wczoraj wyjątkowo aktywna noc… [2]