Poetka i autorka tekstów piosenek, scenarzystka. Członek Związku Autorów Polskich i Kompozytorów ZAKR i ZAiKS-u. Laureatka nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W latach 70-tych związana była z warszawskim środowiskiem młodoliterackim. Jako autorka tekstów zadebiutowała w 1984 r. piosenką I ty któregoś dnia dla Trubadurów. Współpracowała z kabaretem „Barometr”.

Jest autorką:

— czterech tomików poetyckich Kształt nieistnienia, Życie do dna, Lubczyk sopocki oraz Herbaciany zapach róż z CD (współautor Sebastian Skalski, muz. Mikołaj Hertel);

— piosenek do spektakli Teatru Syrena w Warszawie i Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie;

— tekstów piosenek estradowych m.in. dla Ewy Bem, Danuty Błażejczyk, Andrzeja Dąbrowskiego, Marleny Drozdowskiej, Haliny Frąckowiak, Zbigniewa Wodeckiego i Andrzeja Zauchy^[1], Ireny Santor, Hanny Banaszak Kiedy do nieba szedł Parasolnik i Barbary Dziekan (Co tam łzy, Ja mogę się śmiać);

— oficjalnego hymnu Sopotu pt. Ave Sopot do muzyki Agnieszki Szydłowskiej;

— tłumaczenia i scenariusza dwujęzycznego spektaklu dla dzieci pt. I’ll never be alone czyli Muminek i mleko według Tove’a Janssona, mini form teatralnych Splot i Spełni się – nie spełni, nagradzanych na przeglądach teatrów młodzieżowych oraz licznych utworów i piosenek dla dzieci (płyty Herbaciany zapach róż – w wykonaniu Krzysztofa Kolbergera i Barbary Modzelewskiej oraz Kołysankowo – w wykonaniu Grzegorza Marchowskiego i Magdaleny Choryło);

— monodramu muzycznego To miał być żart (napisanego dla Teatru „Atelier” im. Agnieszki Osieckiej w Sopocie) z muzyką Ewy Korneckiej oraz dramy muzycznej Dell’arte z muzyką Artura J. Zielińskiego.

Współpracowała m.in. z Ryszardem Poznakowskim, Włodzimierzem Korczem, Włodzimierzem Nahornym, Jackiem Skubikowskim, Mirosławem Czyżykiewiczem i Jamuszem Szromem.

Grażyna Orlińska była nagradzana na konkursach i festiwalach piosenki m.in. w Opolu i Bratysławie^[2]. Na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w 1991 r. jej piosenka Nie bój się żyć w wykonaniu Haliny Frąckowiak zdobyła II nagrodę w koncercie Premiery^[1]. Jest bohaterką wielu audycji radiowych i programów TV, min. Jestem tekstylna i Bez makijażu^[2], a także hasła w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 79 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego)^[1].

Jej autorskie płyty to:

— Czułość,

— A ja żyję,

— Echa,

— Sopocki nokturn,

— Zielony księżyc^[2].