Piosenkarka i aktorka.

Debiut aktorski przypada na rok 1958, kiedy, jeszcze jako studentka, zagrała Alinę w Balladynie Juliusza Słowackiego w Teatrze Ziemi Mazowieckiej. Po ukończeniu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie została zaangażowana do Teatru Powszechnego przez dyrektor Irenę Babel, a następnie przez dyrektora Adama Hanuszkiewicza do Teatru Narodowego. Grała między innymi w Hamlecie Williama Szekspira, Weselu Stanisława Wyspiańskiego, Damach i Huzarach Aleksandra Fredry. Kilkakrotnie uczestniczyła w tournée z warszawskimi teatrami, występując między innymi w Czechosłowacji, Londynie, Paryżu, Szwecji czy Norwegii.

Jednocześnie z teatrem kontynuowała pracę piosenkarki. Zainteresowała się piosenką w 1961 r., kiedy grała główną rolę w operze dziecięcej Zaczarowany las Hellen Wilson-Żeligowskiej, w reżyserii Ireny Babel, wystawianą w Teatrze Powszechnym w Warszawie.

Kariera muzyczna szybko nabrała tempa. Maryla Pawłowska wykonywała utwory przedwojennych kompozytorów z repertuaru Marii Modzelewskiej, Hanki Ordonówny, piosenki liryczne, francuskie i napisane specjalnie dla niej. Występowała w Polskim Radiu (np. udział w Radiowych Giełdach Piosenek organizowanych przez Program III Polskiego Radia, nagrania u Rachonia, Klimczuka, z orkiestrą Czarne Koty, Hagaw-em) i audycjach telewizyjnych (np. Przy sobocie po robocie reż. Jerzy Rzeszowski).

Związała się również ze sceną kabaretową. Występowała między innymi w warszawskim kabarecie „Pod Gwiazdami” Hanki Bileckiej, „Klubie im. W. Pietrzaka”. Odbyła kilka zagranicznych tournée z kabaretami i polskimi musicalami. Należą do nich koncerty dla Polonii w Anglii w 1967 r. z Marianem Jonkajtys, Reną Rolską, Jerzym Ofierskim, Bohdanem Łazuką, Jerzym Derfelem. W tym samy roku występy we Francji z programem Uśmiech za uśmiech z kierownikiem Jerzy Ofierskim wraz z grupą artystów: Alicją Boniuszko, Reną Rolską, Władysławem Surzyńskim, Mieczysławem Wojnickim, Stefanem Witas. Również w 1967 r. wystąpiła w V Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu z piosenką Sam to wiesz. Na festiwalu wzięła również udział w Maratonie Kabaretowym.

W latach 1973-74 wraz z kwartetem muzyków francuskich wystąpiła, jako jedna z pierwszych polskich artystów, w Iranie i Libanie. Oprócz koncertów, w Bejrucie wzięła udział w nagraniu w studiu telewizyjnym, gdzie zaśpiewała klika piosenek w strojach góralskim i łowieckim.

Ponad 20 lat śpiewała w największych słowiańskich kabaretach w Paryżu, takich jak „Schéhérazade” (1969), „Tzarévitch” (1971), „Raspoutine” (1971), „La Grande Sévérine” (1974). Była piosenkarką „Etoile de Moscou” w latach 1973-94. Podczas francuskich występów zawsze podkreślała swoje polskie pochodzenie. Śpiewała po polsku, nosiła kostiumy stylizowane na polskie stroje ludowe oraz tańczyła tańce narodowe. W 1991 r. otrzymała z rąk Włodzimierza Sandeckiego (Polska Agencja Artystyczna) medal z wizerunkiem Chopina za propagowanie polskiej piosenki i polskiego stroju ludowego za granicą.

Od w 1994 r., po zamknięciu „Etoile de Moscou”, gościnnie występuje w ośrodkach polonijnych we Francji między innymi śpiewała w Ambasadzie Polskiej, Bibliotece Polskiej i na otwarciu Polskiego Instytutu.

Od 1976 r. na stałe mieszka we Francji, gdzie w 1980 r. poślubiła Lazarę Gopikian – Francuz, muzyk (skrzypce, gitara, bas), dyrygent, bard.

Jej karierze poświęcone jest hasło w Polonia : słownik biograficzny opracowany przez Agatę i Zbigniewa Judyckich (Warszawa: PWN, 2000)^[1].