Kompozytor i pianista. Ukończył Średnią Szkołę Muzyczną w Warszawie w klasie fortepianu. Absolwent Wydziału Łączności Politechniki Warszawskiej. Naukę gry na fortepianie kontynuował po wojnie równolegle ze studiami politechnicznymi. Debiutował w 1949 r. jako pianista i akordeonista w jazzowym zespole Marabut, działającym pod patronatem Jazz Club YMCA w Warszawie. Później prowadził zespół akompaniujący solistom na estradzie oraz w nagraniach radiowych i płytowych.
W latach 1951–1979, jako technik, inżynier i reżyser dźwięku, związany był z Warszawskimi Zakładami Fonograficznymi, później Przedsiębiorstwo Państwowe „Polskie Nagrania”. Jako reżyser dźwięku uczestniczył w nagraniu ponad trzystu płyt gwiazd polskiej estrady.
Jako kompozytor debiutował w 1959 r. Napisał muzykę do ponad stu pięćdziesięciu piosenek, m.in. dla 
Anny German, Haliny Kunickiej, Bohdana Łazuki, Czesława Niemena, Jerzego Połomskiego, Sławy Przybylskiej, Ireny Santor, Piotra Szczepanika, Teresy Tutinas, 
Violetty Villas i Zbigniewa Wodeckiego.
Jest laureatem I nagrody na Krajowym Festiwal Piosenki Polskiej Opole ’68 za Spróbujmy jeszcze raz oraz II nagrody w konkursie Dziecko-Wojna-Pokój. W 1963 r. piosenka Dzisiaj, jutro, zawsze uznana została w plebiscycie Polskiego Radia za przebój roku i przebój 20-lecia. Wiele nagród za interpretację jego piosenek zdobyli na festiwalach w Sopocie wykonawcy zagraniczni:
— Patsy Ann Noble z Wielkiej Brytanii – IV nagrodę za Najlepszy dzień w 1965 r.,
— Jean Turner z USA – V nagrodę za Deszczem, zawieją w 1965 r.,
— zespół Scafell Pike ze Szwecji – I nagrodę za Dzisiaj, jutro, zawsze w 1974 r.,
— Corina Chiriac z Rumunii – Bursztynowego Słowika za Nigdy więcej w 1975 r.
Jego karierze poświęcone jest hasło wtelewizyjnej wersji „Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej” (odcinek 89 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego)[1].