Polski perkusista jazz-rockowy.
Wielokrotny laureat plebiscytu czasopisma Jazz Forum na najlepszego perkusistę rockowego. Wziął udział w nagraniach około 70 płyt długogrających między innymi 
Czesława Niemena (4 LP), 
SBB (łącznie z reedycjami i wydaniami koncertów z lat 70. XX w. – 44 LP), Kombi (4 LP), Young Power (3 LP), Pick Up (1LP), Krzysztofa Ścierańskiego (1 LP), Ireneusza Dudka (2 LP), Dżemu(3), Martyny Jakubowicz (2 LP) i Stanisława Sojki (1). W latach (1974-1980) grał w zespole SBB, był także współkompozytorem kilku utworów zespołu.
W latach 80. XX w. przyczynił się do sukcesów drugiego, popowego wcielenia zespołu Kombi, w którym grał na elektronicznej perkusji Simmonsa. Koncertował i nagrywał z basistą Krzysztofem Ścierańskim i zespołem jazzowym Pick Up. Na przełomie lat 80. i 90. XX w. grał w jazz-rockowym big bandzie Young Power, Johnem Porterem i w kilku wcieleniach zespołu Ireneusza Dudka, gdzie jego ekspresyjna gra była entuzjastycznie odbierana przez młodą publiczność.
W 1990 roku wziął udział w sesji nagraniowej płyty Acoustic Stanisława Sojki, która do dzisiaj pozostaje jedną z najlepszych w dorobku tego artysty.
Na początku lat 90. XX w. nagrywał i koncertował z blues-rockowym zespołem Dżem i Martyną Jakubowicz. W 1991 roku zagrał w Sopocie z incydentalnie reaktywowanym SBB koncert na festiwalu „Trzy dekady rocka”, oraz gościnnie na koncercie 15-lecia zespołu Kombi, z którym wcześniej zakończył współpracę.
W latach 1993-1994 zagrał kilka koncertów z ponownie reaktywowanym SBB. W czasie tournée po Stanach Zjednoczonych zdecydował się zostać tam na stałe. Początkowo grał na jam-sessions w klubach polonijnych.
Jest autorem podręcznika Szkoła na perkusję. W latach 1990-1994 prowadził warsztaty perkusyjne w Puławach. W 1994 roku wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. W 2014 roku powrócił do czynnego muzykowania z oryginalnym składem SBB[2][3].