Był poetą i wybitnym uczonym (geograf). Należał do grupy najbardziej zasłużonych twórców polskiej pieśni żołnierskiej[2].
Uczestniczył w walkach powstania listopadowego pod wodzą generała Dezyderego Chłapowskiego (1788—1879) jako podchorąży 10 pułku ułanów litewskich, dosłużywszy się stopnia porucznika. W 1832 r. przebywał w Lipsku i Dreźnie jako wysłannik generała Józefa Bema (1794—1850) do spraw wychodźców polskich. W 1846 r. nie przyjął proponowanego mu dowództwa w powstaniu w Jasielskiem. Najbardziej znane utwory w dorobku Pola to Pieśni Janusza (wyd. 1835 r.), Pieśni o ziemi naszej (wyd. 1843 r.), Kilka kart z krwawego rocznika (Lipsk 1863 r.), poemat Wit Stwosz (1857 r.)[3].