Piosenkarz i aktor. Ukończył technikum budowlane. Absolwent Wydziału Estradowego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Aktorstwa uczył się u Stanisławy Perzanowskiej i
Ireny Kwiatkowskiej, śpiewu u Marii Mokrzyckiej i
Wandy Wermińskiej, interpretacji piosenek u
Ludwika Sempolińskiego. Jako aktor zadebiutował w 1957 r. w warszawskim teatrze „Buffo”. Następnie związany był z Teatrem Syrena. W 1957 r. dokonał pierwszych nagrań radiowych. Rok później zajął II miejsce w plebiscycie Polskiego Radia na najpopularniejszego polskiego piosenkarza. Jego piosenki wielokrotnie zdobywały tytuły piosenek miesiąca i roku w plebiscytach radiowych, prasowych i TV oraz nagrody i wyróżnienia, m.in.
— II nagrodę na I Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’61 (
Woziwoda),
— nagrodę Towarzystwa Przyjaciół Opola na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’68 (
Jest bałałajka),
— wyróżnienie na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’90 (
Moja młodość).
Koncertował w kraju i za granicą, m.in. w W. Brytanii, Danii, Czechosłowacji, na Węgrzech, w ZSRR, Jugosławii, RFN, NRD, Bułgarii, Rumunii, Szwajcarii, Holandii, Szwecji, Francji i na Kubie oraz wielokrotnie w ośrodkach polonijnych USA, Kanady i Australii. Dwukrotnie (w 1967 i 1969 r.) uzyskał tytuł najpopularniejszego piosenkarza Polonii Amerykańskiej w plebiscycie radia w Chicago. Jest laureatem
— nagrody jury oraz Radia i TV na festiwalu „Złoty Orfeusz” w Bułgarii w 1969 r.,
— III nagrody na Coupe d’Europe Musicale w Szwajcarii w 1970 r.,
— nagrody publiczności na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’73,
— „Złotego Mikrofonu” Polsko-Amerykańskiej Agencji Artystycznej w Nowym Jorku w 1993 r.,
— nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Złoty Fryderyk 2008 za całokształt działalności artystycznej.
Dokonał wielu nagrań radiowych i płytowych w kraju oraz w ZSRR i USA. Zrealizował recitale TV: Daj, Bo z dziewczynami, Śpiewa Jerzy Połomski, Wszystko dla pań, Co nowego?, Kolędy i pastorałki oraz Młodym być – jubileusz 40-lecia (reż. Paweł Karpiński), Spotkanie z gwiazdami (reż.
M. Jeliński), Jestem... (reż.
Andrzej Kuryło). Jego karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji „Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej” (odcinek 88 w reżyserii
Ryszarda Wolańskiego) oraz książka
Róży Nowotarskiej
Świat Jerzego Połomskiego, wydana w 1978 r. w USA[1].
Karykatura Jerzego Połomskiego.