Piosenkarz i aktor. Ukończył technikum budowlane. Absolwent Wydziału Estradowego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Aktorstwa uczył się u Stanisławy Perzanowskiej i Ireny Kwiatkowskiej, śpiewu u Marii Mokrzyckiej i Wandy Wermińskiej, interpretacji piosenek u Ludwika Sempolińskiego. Jako aktor zadebiutował w 1957 r. w warszawskim teatrze „Buffo”. Następnie związany był z Teatrem Syrena. W 1957 r. dokonał pierwszych nagrań radiowych. Rok później zajął II miejsce w plebiscycie Polskiego Radia na najpopularniejszego polskiego piosenkarza. Jego piosenki wielokrotnie zdobywały tytuły piosenek miesiąca i roku w plebiscytach radiowych, prasowych i TV oraz nagrody i wyróżnienia, m.in.

— II nagrodę na I Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’61 (Woziwoda),

— nagrodę Towarzystwa Przyjaciół Opola na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’68 (Jest bałałajka),

— wyróżnienie na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’90 (Moja młodość).

Koncertował w kraju i za granicą, m.in. w W. Brytanii, Danii, Czechosłowacji, na Węgrzech, w ZSRR, Jugosławii, RFN, NRD, Bułgarii, Rumunii, Szwajcarii, Holandii, Szwecji, Francji i na Kubie oraz wielokrotnie w ośrodkach polonijnych USA, Kanady i Australii. Dwukrotnie (w 1967 i 1969 r.) uzyskał tytuł najpopularniejszego piosenkarza Polonii Amerykańskiej w plebiscycie radia w Chicago. Jest laureatem

— nagrody jury oraz Radia i TV na festiwalu „Złoty Orfeusz” w Bułgarii w 1969 r.,

— III nagrody na Coupe d’Europe Musicale w Szwajcarii w 1970 r.,

— nagrody publiczności na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’73,

— „Złotego Mikrofonu” Polsko-Amerykańskiej Agencji Artystycznej w Nowym Jorku w 1993 r.,

— nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Złoty Fryderyk 2008 za całokształt działalności artystycznej.

Dokonał wielu nagrań radiowych i płytowych w kraju oraz w ZSRR i USA. Zrealizował recitale TV: Daj, Bo z dziewczynami, Śpiewa Jerzy Połomski, Wszystko dla pań, Co nowego?, Kolędy i pastorałki oraz Młodym być – jubileusz 40-lecia (reż. Paweł Karpiński), Spotkanie z gwiazdami (reż. M. Jeliński), Jestem... (reż. Andrzej Kuryło). Jego karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji „Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej” (odcinek 88 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego) oraz książka Róży Nowotarskiej Świat Jerzego Połomskiego, wydana w 1978 r. w USA^[1].