Ponad głową wiatr szaleje,
Goni stada szarych chmur,
Niebo blednie i ciemnieje,
Z wiatrem tocząc wieczny spór.
A wysoko ptaków krzyże,
Ponad ziemią, w górze, tam;
Nawałnica coraz bliżej,
Spada deszczu pierwsza łza.
Pozwólmy Ziemi, pozwólmy Ziemi,
Pozwólmy Ziemi dalej żyć,
Bez niej zginiemy, bez niej zginiemy,
Bez niej zginiemy ja i ty!
Pozwólmy Ziemi, pozwólmy Ziemi,
Pozwólmy Ziemi dalej trwać,
Nim odejdziemy, nim przeminiemy,
Niech dalej kręci się ten świat.
Nad wodami, nad rzekami
Nieuchwytne ślady fal,
Słońce płynie nad głowami
Aż po horyzontu dal.
A w zieleni niesłychanej
Nieustanny ptaków śpiew,
Trwa misterium nieprzerwane
Od świtania aż po zmierzch.
Pozwólmy Ziemi, pozwólmy Ziemi,
Pozwólmy Ziemi dalej żyć,
Bez niej zginiemy, bez niej zginiemy,
Bez niej zginiemy ja i ty!
Pozwólmy Ziemi, pozwólmy Ziemi,
Pozwólmy Ziemi dalej trwać,
Nim odejdziemy, nim przeminiemy,
Niech dalej kręci się ten świat.
Gdzieś na piasku ślad naznaczył
Człowiek — świata tego pan,
Z jego trudu, jego pracy
Ziemia ma wciąż więcej ran.
Czy po świecie ślad zostanie,
Teraz ty odpowiedź znasz,
Póki wszystko jest pytaniem
Jeszcze mamy ciągle czas...
Pozwólmy Ziemi, pozwólmy Ziemi,
Pozwólmy Ziemi dalej żyć,
Bez niej zginiemy, bez niej zginiemy,
Bez niej zginiemy ja i ty!
Pozwólmy Ziemi, pozwólmy Ziemi,
Pozwólmy Ziemi dalej trwać,
Nim odejdziemy, nim przeminiemy,
Niech dalej kręci się ten świat. [1]