Piosenkarz, multiinstrumentalista, kompozytor i aranżer. Ukończył Liceum Muzyczne w Gdańsku. Absolwent Wydziału Instrumentalnego Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Gdańsku w klasie fagotu.

W latach 1964–1965 był fagocistą Państwowej Opery w Gdańsku i Filharmonii Bałtyckiej. Równocześnie grał na organach w zespole Tony i sprawował opiekę artystyczną nad żeńską grupą wokalną Krystynki. Skomponował dla niej pierwsze piosenki.

W latach 1966–1967 był kierownikiem muzycznym i organistą Czerwono-Czarnych. W 1967 r. kierował Telewizyjną Giełdą Piosenki.

W tym samym roku dołączył do Trubadurów. Współpracował z nimi do 1970 r., a później okazjonalnie w latach 1972–1973, 1977–1978, 1984–1986 i w latach 1994–2005. Koncertował z nim w kraju i za granicą, m.in. w NRD, Czechosłowacji, Belgii, Bułgarii, RFN, ZSRR i na Węgrzech oraz w ośrodkach polonijnych USA i Kanady.

W 1970 r. utworzył zespół wokalno-instrumentalny Wiatraki. W latach 1974–1976 pracował jako reżyser dźwięku w Przedsiębiorstwie Państwowym „Polskie Nagrania”. W latach 1978–1991 związany był, jako kierownik muzyczny i kompozytor, z Teatrem Syrena w Warszawie. Dokonał licznych nagrań dla archiwum Polskiego Radia. Jest kompozytorem

— musicali Tajemnica starego wiatraka (współautor Jerzy Milian), Smurfowisko (współautor Wojciech Trzciński, libretto Ernest Bryll), Ostry makijaż, Casanova Life (libretto O. Weinert);

— rewii Śmiech na linii (libretto Ryszard Marek Groński, Daniel Passent);

— muzyki do filmu baletowego W sercu miasta (reż. Paweł Karpiński),

— muzyki do serialu TV Fitness Club (reż. Paweł Karpiński);

— muzyki do spektakli teatralnych Wendetta (współautor Czesław Majewski), Wielki Dodek, Zdarzenie czołowe, Twarzą w twarz, Zbrodnia i kara;

— piosenek m.in. dla Czerwono-Czarnych i ich solistów Katarzyny Sobczyk i Jacka Lecha oraz dla Andrzeja Dąbrowskiego, Wojciecha Gąssowskiego, Steni Kozłowskiej, Krzysztofa Krawczyka, Haliny Kunickiej, Jerzego Połomskiego, Urszuli Sipińskiej, Zdzisławy Sośnickiej, Jadwigi Strzeleckiej, Ewy Śnieżanki, Grażyny Świtały, Trubadurów, Wiatraków i Zbigniewa Wodeckiego.

Jego karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji „Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej” (odcinek 85 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego). Jest laureatem

— nagrody Towarzystwa Przyjaciół Opola na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’67 za Trzynastego,

— wyróżnienia na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’69 za Ej, Sobótka, Sobótka,

— wyróżnienia na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’70 za Beskidzkie świątki,

— I nagrody w koncercie Od Opola do Opola na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’88 za Gdzie się podziały tamte prywatki^[1].