Wariant 1
Przystąpmy do szopy,
uściskajmy stopy
Jezusa narodzonego,
który swoje bóstwo
oddał na ubóstwo
dla zbawienia naszego.
Zawitaj, Zbawco narodzony
z Przeczystej Panienki;
gdzie berło, gdzie Twoje korony,
Jezu malusieńki?
Ten, co wszechświat dzierży,
w żłobie dzisiaj leży,
ludzkiej pomocy czeka.
Jezus, Bóg wcielony,
w żłobie wyniszczony
dla zbawienia człowieka.
O Boże, bądźże pochwalony
przez Twe narodzenie!
Racz zbawić ludzki ród zgubiony,
daj duszy zbawienie. [1], [3]
Wariant 2
Przystąpmy do szopy,
Uściskajmy stopy
Jezusa maleńkiego,
Który Swoje bóstwo
Wydał na ubóstwo
Dla zbawienia naszego.
Zawitaj Zbawco narodzony
Z Przeczystej Panienki!
Gdzie berło, gdzie Twoje korony?/bis
Królu wśród stajenki.
W stajni słaby leży,
W rozkaz Jego bieży
Do celu wszechświat cały;
On Słowo wcielone
Na sianie złożone
A przecie jest Pan chwały!
O Boże, bądźże pozdrowiony
Nasze pocieszenie,
Ach ocal ludzki ród zgubiony/bis
I przychyl zbawienie. [2]
Kolędę znajdujemy dopiero w Śpiewniku kościelnym (oprac. T. Flaszy, 1903–1909). Zamieszczamy wersję nieznacznie zmodyfikowaną przez współczesną praktykę[1]. Drugi wariant tekstu pochodzi z Wielkopolski[2].