Piosenkarka i pianistka, także aktorka. Ukończyła Średnią Szkołę Muzyczną w Krakowie w klasie fortepianu. Studiowała na Wydziale Kompozycji tamtejszej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej u Stanisława Wiechowicza i Artura Malawskiego. W czasie studiów współpracowała jako pianistka i akompaniatorka ze szkołą tańca Mariana Wieczystego i Rozgłośnią Krakowską Polskiego Radia, a jako piosenkarka z Teatrem na Wozie i kabaretem „Centuś”.

W 1963 r. przeniosła się do Warszawy. Dokonała pierwszych solowych nagrań radiowych. W latach 1964–1973 śpiewała w duecie Rinn-Czyżewski. Od 1974 r. śpiewała solo. Na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’75 wystąpiła z własnym recitalem Rinndial. Śpiewała standardy jazzowe z niemieckimi big-bandami Kurta Edelhagena i Petera Herbolzheimera. W latach 1974–1979 występowała w Teatrze na Targówku w Warszawie. Od połowy lat 70. przez prawie 20 lat związana była z kabaretem „Pod Egidą”.

W okresie stanu wojennego brała udział w organizowanych przez Muzeum Archidiecezji Warszawskiej recitalach poetyckich Boże, nie daj nam siebie utracić (muz. Włodzimierz Korcz, sł. Ernest Bryll). Dokonała licznych nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia i płytowych. Koncertowała w kraju i za granicą, m.in. w ZSRR, Czechosłowacji, Bułgarii, NRD, RFN, Szwajcarii, Szwecji i na Węgrzech oraz w ośrodkach polonijnych USA, Kanady i Australii.

Wystąpiła w operze Krakowiacy i Górale, sztukach teatralnych Kopciuszek oraz Królewna Śnieżka i krasnoludki. Zagrała epizodyczne role w

— filmach fabularnych Bilans kwartalny (reż. Krzysztof Zanussi), Zazdrość i medycyna (reż. Janusz Majewski), Kariera Nikosia Dyzmy (reż. Jacek Bromski), Obrazki z życia (reż. Andrzej Kotkowski),

— filmach krótkometrażowych Hipoteza, Ona albo ja, Rozwód

— serialach TV Doktor Murek (reż. Witold Lesiewicz), Adam i Ewa (reż. Filip Zylber), Niania (reż. Jerzy Bogajewicz), Graczykowie i Samo życie.

Jej karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji „Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej” odcinek 93 (reż. Ryszard Wolański). Jest laureatką nagrody Towarzystwa Przyjaciół Opola na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’75 za interpretację piosenki Gdzie ci mężczyźni i Złotego Mikrofonu, przyznawanego przez austriacką firmę AKG w 1993 r^[1].