 Nazwisko, imię Rosner, Ady Rosner, Eddie Ignacewicz, Edi Rosner, Adi Rozner, Eddi Rosner, Adolf (właściwie) Rozner, Adolf (właściwie) Pinhas Ben Itzhak (pseudonim) Data urodzenia 25 maja 1910 Miejsce urodzenia Berlin (Niemcy) Data śmierci 8 sierpnia 1976 Miejsce śmierci Berlin (Niemcy) | Biografia Skrzypek, trębacz, kompozytor, aranżer i dyrygent. Studiował w Berlinie w klasie skrzypiec Henri Marteau. Studia ukończył ze złotym medalem. Występował z powodzeniem jako skrzypek-wirtuoz. Po dojściu do pełnoletności porzucił jednak skrzypce i poświęcił się grze na trąbce (1928 r.). Został członkiem najlepszych ówczesnych niemieckich orkiestr jazzowych – Rosy Petersy w Hamburgu a następnie Syncopators Stefana Weintrauba w Berlinie. Wziął udział w nagraniu muzyki do pierwszego filmu dźwiękowego Błękitny anioł (1929 r.). Jako pierwszy trębacz wspomnianych orkiestr występował w Holandii, Danii, Szwecji, Włoszech, Francji, Belgii, Szwajcarii, Austrii, USA – odnosząc wszędzie sukcesy. W 1932 r. wspólnie z saksofonistą Fudem Candrixem założył w Ostendzie własny zespół jazzowy Jug Band. Po dojściu Hitlera do władzy wyjechał z Holandii. W 1934 r. przybył do Polski. W Warszawie dokonał nagrań ze swą orkiestrą oraz jako akompaniator dla „Syreny Record”. Występował w lokalach: „Esplanada”, „Palais de Dance”, „Café Club”. Szczególną popularność zyskał na południu Polski. Sukces przyniosły mu również występy na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu. Do końca 1937 r. jego orkiestra grała w Krakowie w lokalu „Casanova”. W styczniu 1938 r. wyjechał na tournée po Francji. W Paryżu nagrał płyty dla wytwórni „Columbia”. Powrócił do Polski, a po wybuchu II wojny światowej przedostał się na wschód. W Białymstoku zorganizował Państwową Orkiestrę Jazzową Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Sowieckiej. Orkiestra występowała na licznych koncertach radiowych i estradowych, zagrała w filmie Cyrk, stając się – trwającą aż do dziś – legendą jazzu w Związku Sowieckim. Po wybuchu wojny z Niemcami zespół Rosnera koncertował w szpitalach wojskowych, lazaretach od Armenii po Syberię. W 1943 r. dotarł do Frunze, gdzie organizowała się armia generała Władysława Andersa. Większość muzyków wstąpiła wówczas do wojska, do orkiestr Warsa, Golda i Petersburskiego. Rosner pozostał w ZSRR; w 1945 r. reaktywował swój zespół. Mimo otaczającej go sławy, został w 1946 r. aresztowany pod zarzutem nielegalnego usiłowania przekroczenia granicy, kiedy wraz z żoną – Ruth Kamińską (córką aktorki Idy Kamińskiej) – starał się powrócić do Polski. 8 lat spędził w Magadanie, prowadząc obozową orkiestrę. Po śmierci Stalina powrócił do czynnej działalności muzycznej (1954 r.). Nie odzyskał jednak dawnej sławy. Z jego nową orkiestrą, która stała się zespołem estradowym, współpracowało wielu znanych artystów[1]. W 1965 r. odwiedził Polskę. Śladem tej wizyty jest przedrukowany na łamach miesięcznika „Jazz” (nr 6 z 1966 r.) wywiad, jakiego udzielił red. nacz. pisma J. Balcerakowi[2]. Po latach starań, w 1972 r. wyemigrował z ZSSR do RFN[1]. Jego karierze poświęcony jest film dokumentalny The Jazzman from the Gulag (reż. P. H. Salfati), w którym podkreśla się jego pionierską rolę w europejskim jazzie i jego popularyzacji w Polsce i ZSRR. W historii tej muzyki uchodzi za drugą po Louisie Armstrongu postać pośród trębaczy jazzowych. Podczas koncertów w USA nazywano go nawet „białym Armstrongiem”. Z dorobku kompozytorskiego największą popularnością w Polsce cieszy się do dziś jego foxtrott Parień, Parieniok, śpiewany przez Zbigniewa Kurtycza pod tytułem Cicha woda)[2]. Grafika i rękopisy   | Kompozytor muzyki do utworów Cicha woda
Członek zespołów Orkiestra Taneczna Ady’ego Rosnera
Powiązane publikacje (autorstwo) Markowski Andrzej, Tuwim Julian, Chrennikov Tihon, Matusowski Michał, Kołaczkowska_Helena, Harald Jerzy, Wnukowska Eugenia, Sart Marek, Gaworski Henryk, Rozner Adi, Kern Ludwik Jerzy, Łódeczka: piosenka z filmu „Dygnitarz na tratwie”, Piosenka Diany: z komedii muzycznej „Zielony gil”, Wiślana piosenka, Cicha woda brzegi rwie, Mój chłopiec: fokstrot-piosenka, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1955
Malineanu H., Czerny Edward, Gozdawa Zdzisław, Stępień Wacław, Rozner Adi, Wolus Albin, Kern Ludwik Jerzy, Marynika : fokstrot-polka, Cicha woda : fokstrot, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1955
Rosner Adi, Kern Ludwik Jerzy, Cicha woda : głos z fortepianem, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1955
|