Kompozytor, dyrygent. Muzyki uczył się początkowo pod kierunkiem ojca, a także u śpiewaka operowego Franciszka Cieślewskiego. Później studiował w Instytucie Muzycznym u Marka Zawirskiego i Aleksandra Michałowskiego (fortepian), Gustawa Roguskiego i Michała Biernackiego (teoria) oraz u Zygmunta Noskowskiego (kompozycja). Studia ukończył ze złotym medalem w 1904 r. W latach 1905–1908 kontynuował naukę u Engelberta Humperdincka w Akademii Muzycznej w Berlinie.

Po powrocie do kraju został zaangażowany na stanowisko dyrygenta do Opery we Lwowie, został również profesorem fortepianu w konserwatorium Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego oraz poprowadził Chór Akademicki. W latach 1912–1919 ponownie studiował w Berlinie. Po powrocie do Polski pracował jako dyrygent orkiestry Teatru Wielkiego w Warszawie. Wkrótce jednak zrezygnował ze stanowiska. Działał dalej wyłącznie jako kompozytor. Od 1930 r. był profesorem kompozycji w Państwowym Konserwatorium Muzycznym.

Pierwszą kompozycję opublikował w 1903 r. Był to poemat symfoniczny Stańczyk. Skomponował ponadto opery (Casanova, Bolesław Śmiały, Eros i Psyche, Lili chce śpiewać), balety (Pan Twardowski, Apollo i dziewczyna), poematy symfoniczne, dwa koncerty fortepianowe, utwory kameralne, fortepianowe, pieśni, muzykę teatralną i filmową. Był w okresie międzywojennym najważniejszym – obok Karola Szymanowskiego – polskim kompozytorem muzyki poważnej. Jego balet Pan Twardowski jest najwybitniejszym utworem scenicznym polskiej muzyki XX stulecia.

Z „Syreną Record” współpracował jako kompozytor i dyrygent, co miało dla wytwórni charakter wysoce prestiżowy. Fragmenty z jego oper: Casanova i Lili chce śpiewać a także pieśni itp., nagrali m.in. Mieczysław Salecki, Aniela Szlemińska, Chór Kazury, Wiktor Brégy, Janina Familier-Hepnerowa, orkiestra Polskiego Radia pod dyrekcją Stefana Rachonia etc. Kompozytor dyrygował natomiast orkiestrą symfoniczną (prawdopodobnie była to orkiestra Opery Warszawskiej) w nagraniach utworów z pierwszego polskiego filmu dźwiękowego – Moralność pani Dulskiej. Warstwę dźwiękową filmu zrealizowała w swym atelier „Syrena Record” pod jego kierownictwem artystycznym. Po II wojnie światowej działał w Katowicach, m.in. jako profesor w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej^[1].