Pianista, kompozytor i aranżer. Ukończył Średnią Szkołę Muzyczną w Warszawie w klasie fortepianu. Absolwent Wydziału Teorii i Kompozycji Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie w klasie 
Tadeusza Szeligowskiego.
Zadebiutował w 1956 r. jako pianista i akompaniator w radiowej audycji Muzyka i Aktualności. Akompaniował także wykonawcom stołecznych kabaretów „U Lopka”, „U Kierdziołka” i Karuzela Warszawska oraz w Podwieczorku przy mikrofonie. Pełnił funkcję kierownika muzycznego w warszawskich teatrach „Komedia” (w latach 1955–1957) i „Buffo” (w latach 1957–1960).
Występował w duecie fortepianowym z Wiktorem Osieckim oraz jako akompaniator m.in. z Igą Cembrzyńska, Gorska_Stefcia, Lodą Halamą, Bohdanem Łazuką, Wojciechem Młynarskim, Jerzym Połomskim, Sławą Przybylską, Ireną Santor, Ludwikiem Sempolińskim, Hanną Skarżanką, Violettą Villas i Mieczysławem Wojnickim.
Jest kompozytorem:
— koncertów fortepianowych New York i Manhattan;
— fantazji fortepianowej Maria 77;
— muzyki do spektakli teatralnych Roxy i Błądzące gwiazdy;
— ilustracji muzycznych do filmów Kochajmy syrenki i Brzezina.
Jego karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji „Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej” odcinek 117 (reż. Ryszard Wolański).
Jest laureatem:
— I nagrody w kategorii piosenek kabaretowych na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’66 za Och, ty w życiu,
— nagrody Ministra Kultury i Sztuki na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’67 za Jesteśmy na wczasach,
— wyróżnienia na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej Kołobrzeg ’74,
— I nagrody w konkursie Hawana ’78 za Widziałam ja orła,
— II nagrody na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’78 za Inną[1].