Kompozytor, dyrygent, aranżer i altowiolista. Absolwent Wydziału Pedagogicznego i Wydziału Instrumentalnego Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Poznaniu w klasie altówki Jana Rakowskiego. Studiował także kompozycję u 
Tadeusza Szeligowskiego i Bolesława Poradowskiego. W czasie studiów grał w orkiestrze Filharmonii Poznańskiej i komponował, m.in. piosenki i pieśni do tekstów Adama Asnyka i Marii Konopnickiej. W latach 1956–1966 grał w orkiestrze Filharmonii Narodowej. W latach 1965-1966 przebywał w Stanach Zjednoczonych, współpracując twórczo z MGS – Studio Hollywood.
W 1968 r. założył studyjną orkiestrę kameralną Warszawskie Smyczki, którą prowadził do 1974 r. Zespół złożony był z najwybitniejszych muzyków Filharmonii Narodowej – nagrywał płyty, audycje radiowe i telewizyjne, koncertował w kraju i kilku krajach europejskich.
W 1975 roku z inicjatywy prof. Stanisława Lorentza zorganizował zespół Capella Arcis Varsoviensis/Kapela Zamku Warszawskiego/, który swą działalnością nawiązywał do dawnych tradycji muzycznych Zamku Królewskiego w Warszawie. Zespół koncertował w kraju i zagranicą. Nagrywał i występował w Polskim Radio oraz telewizji. Nagrywał dawną muzykę polską dla firmy angielskiej OLYMPIA, m. in. Dzieła Wszystkie Adama Jarzębskiego.
W 1985 roku Capella została przekształcona w Warsaw Chamber Orchestra, z którą Marek Sewen odbył liczne tournee koncertowe na czterech kontynentach oraz nagrywał płyty kompaktowe dla krajowych i zagranicznych producentów. Także w 1985 roku Marek Sewen powołał zespół muzyczny Warsaw Symphony Orchestra, którego przeznaczeniem był udział w uroczystych koncertach i wydarzeniach artystycznych Warszawy. Z orkiestrami tymi dokonał licznych nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia. Nagrywał płyty w kraju i za granicą z repertuarem orkiestrowym oraz z solistami, m.in. ze Stefanią Toczyską, Wiesławem Ochmanem, Paulosem Raptisem, japońską pianistką Yoshiko Okadą i flecistką Elżbietą Gajewską.
Koncertował w Belgii, ZSRR, NRD, RFN, Czechosłowacji, we Francji, Hiszpanii, Szwajcarii i Argentynie. Współpracował z polskimi i zagranicznymi orkiestrami symfonicznymi. W 1958 r. nawiązał współpracę, jako kompozytor i aranżer, z orkiestrą Polskiego Radia pod dyrekcją Stefana Rachonia. Dyrygował poza Polską w: Grecji, Rosji, Bułgarii, Francji, Niemczech, Wenezueli oraz Japonii.
Równocześnie z działalnością koncertową komponował. Pierwsze piosenki estradowe napisał dla Anny German (
Piosenka dla synka) i dla Ireny Santor (Piosenka dla mojej matki).
Jest kompozytorem:
— oratorium To pejzaż mojej ziemi (sł. Adam Kreczmar, Jacek Hohensee), wydanego na LP To pejzaż mojej ziemi – Beat Oratorio;
— utworów muzyki symfonicznej: Symfonia nr 2 op. 19, Sinfonia sacra op. 16, Uwertura na orkiestrę symfoniczną, Exodus 43 na smyczki, Koncert na altówkę i orkiestrę symfoniczną, Koncert na flet i orkiestrę kameralną, Koncert na trąbkę i orkiestrę, Insurection Cantata na głos i smyczki, kwintet fortepianowy Marginesy;
— utworów instrumentalnych: Uwertura egzotyczna, Taniec brazylijski, Taniec meksykański i Staromiejskie latarenki;
— muzyki do filmów i spektakli teatralnych;
— ilustracji muzycznych do bajek dla dzieci;
— piosenek m.in. dla Stana Borysa, 
Bractwa Kurkowego, Anny German, Jolanty Kubickiej, Haliny Kunickiej, Joanny Rawik, Ireny Santor, Urszuli Sipińskiej, Zdzisławy Sośnickiej, grupy Test, Teresy Tutinas, Violetty Villas i zespołu Waganci.
Jego karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji „Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej” odcinek 132 (reż. Ryszard Wolański).
Jest laureatem wielu nagród i wyróżnień :
— II nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’71 za Dom, który mam,
— II nagroda i Złoty Apollo na festiwalu w Atenach w 1972 r. za Wierzę drzewom,
— nagroda Polskich Nagrań na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’72 za Światło w lesie,
— nagród miasta Kołobrzeg w 1973 i 1975 r.,
— wyróżnienie na Międzynarodowym Festiwalu Onda Nueva w 1976 r. w Caracas,
— II nagroda w konkursie na utwór symfoniczny ogłoszony przez Polskie Radio (1979) za Uwerturę koncertową.
Otrzymał specjalny dyplom za opracowanie hymnu Uniwersytetu w Mejo (Japonia) oraz za opracowanie pieśni Utagie no Hibiko, skomponowanej przez Cesarza Japonii (prywatnie znakomitego muzyka). Otrzymał podziękowanie Prezydenta G. W. Busha za kompozycję Passacaglia for N. Y. Heroes, od króla Tajlandii – B. Adulyadej'a, za utwór Music at the Royal Court oraz od Ojca Św. Jana Pawła II za nagraną na CD muzykę Sinfonia Sacra.
Dorobek twórczy Marka Sewena jest ogromny. Obejmuje muzykę komponowaną na instrumenty solowe, zespoły kameralne, chóralne i orkiestry symfoniczne.
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego nadał Markowi Sewenowi prestiżowy złoty medal przyznawany za zasługi w dziedzinie Kultury – Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Prezydent Rzeczypospolitej polskiej przyznał Markowi Sewenowi Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski „Za wybitne zasługi dla muzyki polskiej i jej promocji w świecie”[1], [2].