Piosenkarka. Zadebiutowała w 1961 r. jako solistka amatorskiej grupy Biało-Zieloni, działającej przy Wojewódzkim Domu Kultury w Koszalinie. Współpracowała też z zespołem estradowym Karmazyn. W 1963 r. została finalistką II Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie.
Na krótko związała się z wrocławską grupą 
Nastolatki. Potem do 1972 r. śpiewała z zespołem Czerwono-Czarni. Dokonała z nim nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia i płytowych.
Koncertowała w kraju i za granicą, m.in. w Czechosłowacji, NRD, ZSRR i na Węgrzech oraz w ośrodkach polonijnych USA i Kanady. Reprezentowała polską piosenkę na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie w latach 1966–1967. Zagrała w TV serialu Wojna domowa (reż. Jerzy Gruza).
Po odejściu z Czerwono-Czarnych śpiewała w duecie z mężem 
Henrykiem Fabianem, polsko-czeską grupą The Samuels i zespołem Wiatraki.
Od początku lat 70. występuje z solowymi recitalami i w programach estradowych. Szerszej publiczności przypomniała dawny repertuar na koncertach Old Rock Meeting w latach 1986–1987.
Od 1992 r. mieszkała w Chicago (USA). Z udziałem przebywających tam muzyków polskich nagrała CD Katarzyna Sobczyk: Ogrzej mi serce i CD Katarzyna Sobczyk: Niewidzialne. W 2008 r. powróciła do kraju.
Jej karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji „Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej” odcinek 104 (reż. Ryszard Wolański).
Jest laureatką Złotego Pierścienia na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu w 1980 r.
Nagrody zdobyły także piosenki w jej interpretacji:
— O mnie się nie martw – I nagroda, a Biedroneczki są w kropeczki – nagroda publiczności na Krajowy Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’64,
— Nie wiem, czy to warto – I nagroda w kategorii piosenki rozrywkowej na Krajowy Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’65,
— Trzynastego – nagroda Towarzystwa Przyjaciół Opola na Krajowy Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’67[1].