Wokalista jazzowy i piosenkarz, skrzypek, pianista i gitarzysta, kompozytor, także autor tekstów i poeta. Ukończył Liceum Muzyczne w klasie skrzypiec. Absolwent Wydziału Kompozycji i Aranżacji Akademii Muzycznej w Katowicach. Edukację muzyczną rozpoczął w piątym roku życia. Uczył się gry na skrzypcach, z ojcem śpiewał w chórze kościelnym. W czasie studiów śpiewał z uczelnianym Big Bandem Puls, z którym dokonał pierwszych nagrań dla archiwum Rozgłośni Polskiego Radia w Katowicach.

Oficjalnie jako wokalista zadebiutował w listopadzie 1978 r. recitalem muzyki bluesowej i gospel w Filharmonii Narodowej w Warszawie.

Rok później zdobył I nagrodę na Lubelskich Spotkaniach Wokalistów Jazzowych. W 1982 r. wystąpił na festiwalu Jazz Ost-West w Norymberdze (RFN) i na Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym w Stambule (Turcja). W 1983 r. wziął udział z własną grupą Friends w Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym „Jazz Jamboree” w Warszawie.

Współpracował także z jazz-rockowymi grupami Extra Ball i Sun Ship, rockowym zespołem Svora (występ na Festiwalu Muzyków Rockowych w Jarocinie), Big Bandem Katowice (występ na Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym Jazz Jamboree ’81 w Warszawie), triem Wojciecha Karolaka (nagranie LP Blublula ze standardami jazzowymi), grupą rockową Woo Boo Doo. W latach 1986–1988 przebywał w RFN, gdzie związany był kontraktem z wytwórnią RCA.

Od 1989 r. prezentuje własną muzykę. Występował i nagrywał solo, w duecie z Januszem „Yaniną” Iwańskim oraz Kompanią, w skład której wchodzą m.in. muzycy zespołu Tie Break.

Wielokrotnie koncertował za granicą, m.in. w Holandii, Danii, Wielkiej Brytanii, Francji, Szwecji, Włoszech, Turcji, Czechosłowacji, Bułgarii, na Węgrzech, w Meksyku i USA. Dokonał licznych nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia, z których powstał CD Radioaktywny. Zrealizował teledyski i recitale TV, m.in. Stanisław Sojka – pianista i wokalista, Śpiewa Stanisław Sojka i Ballady.

Wystąpił, jako jeden z pierwszych w Polsce muzyków, w filmach reklamowych Casinos Poland i Fortuna oraz teledyskach promujących filmy: Piłkarski poker (reż. Janusz Zaorski, z piosenką pod tym samym tytułem), Pan Tadeusz (reż. Andrzej Wajda, z piosenką Soplicowo w duecie z Grzegorzem Turnauem), W pustyni i w puszczy (reż. Maciej Dutkiewicz, Gavin Hood, z piosenką Staś i Nel).

Jest kompozytorem muzyki do filmów krótkometrażowych Cyrograf (reż. Andrzej Czeczot), Kilimanjaro (reż. Jarosław Szoda, Bolesław Pawica) i Okruchy nadziei (reż. Mirosław Dembiński) oraz własnego repertuaru. Zagrał epizodyczną rolę w filmie Juro będzie lepiej (reż. Dorota Kędzierzawska).

Jest bohaterem hasła w telewizyjnej wersji „Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej” odcinek 12 (reż. Ryszard Wolański). W 1991 r. ukazał się jego zbiorek poetycki Fracha, wydany przez Zebrę. W latach 1983–1988 i 2003 zwyciężał w ankiecie Jazz Top magazynu „Jazz Forum” w kategorii wokalista roku. W 1981 r. Sekcja Publicystów Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego przyznała mu tytuł muzyka roku. Zdobył także tytuły wokalisty jazzowego Europy 1982 r. i gwiazdy roku 1991 r. w ankiecie magazynu „Popcorn”.

Jest laureatem:

— Klucza do Kariery na Pomorskiej Jesieni Jazzowej w Bydgoszczy w 1980 r.,

— nagrody im. Krzysztofa Komedy w 1989 r.,

— Nagrody Artystycznej Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego w 1990 r.,

— Wiktora w 1991 r.,

— I nagrody w koncercie Premiery na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’91 za piosenkę Wszystko co złe omija mnie w wykonaniu Grażyny Łobaszewskiej i Bursztynowego Słowika na Festiwal Sopot ’92,

— nagrody Programu III. Polskiego Radia im. Mateusza Święcickiego w 1992 r.,

— nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk ’94 w kategorii wokalista roku,

— nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk 2003 w kategorii album roku – piosenka poetycka (CD Stanisław Soyka: Tryptyk Rzymski)^[1].