Piosenkarka i pianistka, także dyrygentka i kompozytorka. Ukończyła Średnią Szkołę Muzyczną w Poznaniu w klasie fortepianu. Absolwentka Wydziału Wychowania Muzycznego Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Poznaniu.

Zadebiutowała w 1963 r. na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze (II nagroda). W tym samym roku została finalistką II Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie. W 1965 r. wystąpiła jako wokalistka Poznańskiego Kwartetu Jazzowego na Studenckim Festiwalu Jazzowym „Jazz nad Odrą” we Wrocławiu, gdzie zdobyła wyróżnienie. W czasie studiów współpracowała także z akademickim teatrzykiem „Nurt”, grupą Tramp, zespołem Huberta Szymczyńskiego i Bizonami.

Od 1968 r. występuje jako solistka. W latach 1974–1977 śpiewała z grupą Ergo Band, zespołem Janusza Komana i własną formacją Studio. Współpracowała z Orkiestrą Polskiego Radia i Telewizji Zbigniewa Górnego i Alex Band Aleksandra Maliszewskiego. Wielokrotnie reprezentowała polską piosenkę na festiwalach zagranicznych. Równocześnie do 1980 r. związana była z teatrem rewiowym Friedrichstadtpalast w Berlinie.

Dokonała licznych nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia. Wystąpiła w filmie Akademia Pana Kleksa (reż. Krzysztof Gradowski) i Wodzirej (reż. Feliks Falk).

Jest laureatką:

— I nagrody na Festiwalu Piosenki i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie w 1964 r. za piosenkę Odszedłeś,

— nagrody w konkursie Nowe Głosy na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’65,

— Złotego Pierścienia na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej Kołobrzeg ’71 za piosenkę Nie było wtedy róż,

— nagrody publiczności i nagrody czytelników „Głosu Wybrzeża” na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’71 za Dom, który mam,

— II nagrody i nagrody publiczności na festiwalu w Rostoku (NRD) w 1971 r.,

— II nagrody na festiwalu Coupe d’Europe w Gmünd (Austria) w 1971 r.,

— I nagrody na festiwalu w Słonecznym Brzegu (Bułgaria) w 1972 r. m.in. za Codziennie pomyśl o mnie chociaż raz,

— wyróżnienia na festiwalu w Caracas (Wenezuela) w 1972 r.,

— II nagrody na festiwalu w Tokio (Japonia) w 1972 r. za Nie ma drogi dalekiej,

— nagrody krytyków muzycznych na festiwalu w Istambule (Turcja) w 1976 r.,

— Grand Prix na Festiwalu Interwizji Sopot ’77 za interpretację piosenek Jeden_swiat i Kochać znaczy żyć,

— nagrody Ministra Kultury i Sztuki II stopnia za całokształt twórczości w dziedzinie piosenkarstwa,

— Grand Prix na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’88.

Piosenka Dom, który mam w jej interpretacji zdobyła III nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’71, a Żegnaj lato na rok – I nagrodę na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’79.

W 1998 r., po ośmiu latach przerwy, wznowiła działalność estradową, nagrała też CD Zdzisława Sośnicka: Magia serc z piosenkami Romualda Lipki.

Jej karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji „Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej” odcinek 123 (reż. Ryszard Wolański). Zrealizowała programy TV, m.in. Gwiazdy, gwiazdki, gwiazdeczki, Zdzisława Sośnicka i jej goście oraz recitale TV oparte na materiale muzycznym płyt, m.in. Aleja gwiazd, Serce, Musicale, Magia serc^[1].